บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 124

มาเดลีนมองไปที่เอโลอิสด้วยน้ำตาที่ไหลขณะที่เธอพูดคำเหล่านั้น ขณะนั้น หัวใจของเธอแตกสลายล้านชิ้น สูญเสียความหวังที่มีทั้งหมด ความรักในครอบครัวที่เธอโหยหามานานกลับกลายเป็นอาวุธที่จะทำลายชีวิตของเธอ

หากมีชาติหน้า เธออยากเป็นปลาที่มีความทรงจำเพียงเจ็ดวินาที วิธีนี้ เธอจะลืมความเจ็บปวดทั้งหมดได้อย่างรวดเร็ว

ไม่นานหลังจากนั้น มาเดลีนถูกพิจารณาคดีในศาลในข้อหาฆาตกรรม ผู้คนมักจะขอร้องให้มีชีวิตอยู่แต่หัวใจของมาเดลีนนั้นแตกสลายจนเธอสูญเสียความตั้งใจทั้งหมดที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ในศาล มาเดลีนสวมชุดของนักโทษในเรือนจำ ใบหน้าของเธอซีดและผมของเธอยุ่งเหยิง ดูเหมือนผีป่า

เธอเห็นเมเรดิธแต่งตัวสวยงาม ท่ามกลางเอโลอิสและฌอน แม้แต่เจเรมี่ยังมาที่นี่ด้วย เขาอาจจะมาเพียงเพื่อฟังประโยคสารภาพของเธอจะเป็นไปในทางไหน เขาคงอยากเห็นเธอถูกตัดสินจำคุก ไม่มีโอกาสได้ถูกไถ่ถอนออกมาได้อีก

มาเดลีนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น เธอรู้สึกเหมือนถูกตัดสินว่ามีความผิดและอาจถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิตหรือกระทั่งรับโทษประหารชีวิต แต่เธอไม่คาดคิดว่าจะมีทนายความมาปกป้องเธอ

ทนายความคนนี้มีความเป็นมืออาชีพมากและเป็นที่รู้จักกันดีในแวดวงนี้ด้วย เขาให้หลักฐานชิ้นสำคัญมากต่อศาล

ในบ้านเกิดเหตุพวกเขาพบผ้าเช็ดปากเปื้อนเลือดของมาเดลีน บนผ้าเช็ดปากมีรอยนิ้วมือของบุคคลที่สาม อย่างไรก็ตาม ลายนิ้วมือเหล่านี้ไม่ปรากฏในประวัติอาชญากรรมใดๆ และไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นของใคร

ทันใดนั้นมาเดลีนจำได้ว่าเมเรดิธตบหน้าเธอ ซึ่งส่งผลให้เลือดของเธอกระเด็นติดมือของเมเรดิธ จากนั้น เมเรดิธได้ใช้ผ้าเช็ดปากเช็ดเลือดก่อนจะโยนมันทิ้งลงบนพื้น ผ้าเช็ดปากนั้นต้องถูกทิ้งไว้ข้างหลังเมเรดิธเป็นแน่!

เมเรดิธมีส่วนในการตายของบริทนีย์แน่นอน!

มาเดลีนไม่ได้พูดอะไรในศาล แต่แผนการเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเธอ

ต้องขอบคุณข้อเท็จจริงที่น่าสงสัยดังกล่าว ทำให้มาเดลีนมีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะทำให้ถูกตัดสินจำคุกและศาลได้ปล่อยเธอเป็นอิสระ

กระนั้น เอโลอิสและฌอนไม่ปล่อยให้เรื่องนี้สงบไป พวกเขาเชื่อว่ามาเดลี คือฆาตกรที่ฆ่าบริทนีย์ จากการเป่าหูของเมเรดิธที่คอยกระซิบเข้าหูของพวกเขา