บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 192
“คุณใช่ แมดดี้ไหมครับ?”
เมื่อจ้องมองมาเดลีนอย่างจริงจัง ในที่สุดแจ็คสันก็รวบรวมความกล้าที่จะถาม
มาเดลีนตะลึงไปสักครู่ จึงตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า “เฮ้ หนุ่มน้อย ฉันเป็นแม่ของลิเลียน ฉันสามารถบอกชื่อของฉันได้ถ้าหนูต้องการ ดีไหม? ดีใจที่ได้รู้จักนะ ฉันชื่อวีล่า ควินน์”
เธอแนะนำตัวเองด้วยรอยยิ้ม โดยตระหนักว่าแจ็คสันกำลังวิเคราะห์เธออยู่
ใบหน้าเล็ก ๆ ที่อยู่ตรงหน้าของเธอเป็นลักษณะที่โดดเด่นมีเสน่ห์อย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นผลมาจากยีนที่ยอดเยี่ยมของเจเรมี่
ด้วยเหตุผลบางอย่าง มาเดลีนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ลึกล้ำและกดดันมากขึ้นภายในดวงตากลมโตสีนิลของแจ็คสัน
บางทีมันอาจจะเป็นแสงสว่างบางอย่าง
เด็กคนนี้อาจมีปัญหาอะไรบางอย่าง ก็เป็นไปได้?
ความทรงจำเกี่ยวกับตอนที่เมเรดิธเฉือนแก้มของแจ็คสันเพื่อใช้สร้างสถานการณ์ของเธอปรากฏขึ้นในหัวของมาเดลีน เธอยังจำได้ว่าเลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุดมากแค่ไหนและเด็กชายครวญครางอย่างไร มันต้องเจ็บมากแน่ ๆ
เมื่อเห็นแก้มที่ไร้ที่ติของเขาตอนนี้ มาเดลีนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่อธิบายไม่ได้
ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่มีแผลเป็น
“คุณแม่ คุณแม่คะ คนนี้คือแจ็คกี้ที่หนูบอกคุณแม่เกี่ยวกับเขา เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาก!”
เสียงของลิลลี่หวานและนุ่มนวล ทำให้หัวใจของเธอละลายเหมือนขนมสายไหม
มาเดลีนพยักหน้า “โอ้ หนูคือแจ็คกี้เหรอ?” เธอพูดด้วยความร่วมมือทั้ง ๆ ที่ไม่อยากให้ลิลลี่เข้าใกล้แจ็คสันมากเกินไป
ไม่ใช่เพราะเธอไม่ชอบแจ็คสัน แต่เป็นเพราะความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดา
“ได้เวลากลับบ้านแล้ว ลิเลียน บอกลาแจ็คกี้ตอนนี้ โอเคไหม?”
“ได้ค่ะ” ลิลลี่ยกมืออ้วน ๆ โบกมือไปให้เด็กชายอีกคน “บาย บาย เเจ็คกี้
มาเดลีนยิ้มให้แจ็คสันอย่างอบอุ่น “ลาก่อน สหายตัวน้อย”
เพราะเหตุนี้เธอจึงหันกลับมาพร้อมกับลิลลี่ในอ้อมแขนและจากไป ด้วยการถือร่มกับมือข้างเดียว
ไม่เกินสองก้าวต่อมา มาเดลีนก็พบว่าตัวเองหยุดเดินอย่างกะทันหันในทางที่เธอจะไป
ฝนตกลงมาหนักขึ้นและมีลมแรงในช่วงสุดท้ายของฤดูร้อนมันเกิดหนาวเย็นขึ้นเมื่อสายลมพัดผ่านมา
มาเดลีนหันหลังกลับไปจ้องแจ็คสันที่ยืนอยู่ข้างประตู เด็กชายดูเหมือนจะไม่ได้สวมใส่อะไรมากนักและกระเป๋านักเรียนที่สะพายดูมีน้ำหนัก ดวงตาที่สดใสของแจ็คสันมองมาที่เธอ
เขาอยู่ใกล้มาก แต่มาเดลีนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามีระยะทางอันแสนไกลระหว่างเธอกับแจ็คสัน
ทันใดนั้นหัวใจของเธอได้บีบตัวแน่นเมื่อเธอจำเด็กที่เมเรดิธและเจเรมี่ฆ่าได้
เธอเดินกลับมายืนตรงหน้าแจ็คสัน “พ่อแม่ของหนูกำลังมารับหนูใช่ไหม สหายตัวน้อย?”
“พ่อของผมยุ่ง” แจ็คสันตอบ
มาเดลีนยิ้ม “แล้วแม่ของหนูล่ะ?”
มาเดลีนเฝ้ามองการปฏิเสธที่ลุกเป็นไฟในสายตาของแจ็คสันเมื่อเอ่ยถึงเมเรดิธ
วินาทีนั้น ครูประจำชั้นของแจ็คสันเดินมาบอกเธอว่าเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนับตั้งแต่เลิกเรียนแต่พวกเขายังไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวของแจ็คสันได้เลย
มาเดลีนลังเลก่อนที่จะกดหมายเลขของเจเรมี่ แต่มันกลับถูกโอนไปที่บริการฝากข้อความอัตโนมัติ
ครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที จากนั้นเธอก็ตัดสินใจเรียกแจ็คสัน “เฮ้ สหายตัวน้อย อยากกลับบ้านกับฉันก่อนไหม? เรารอจนกว่าพ่อของหนูจะติดต่อฉันและพาหนูกลับบ้าน”
“นั่นวิเศษที่สุด! แจ็คกี้จะมาเป็นแขกบ้านเรา! หนูมีความสุขมากที่สุดเลย คุณแม่!”
อัปเดต บทที่ 192 ของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก
ด้วยนวนิยายชื่อดัง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ของ เด็กลำดับที่สิบหก ที่ทำให้ผู้อ่านหลงรักทุกคำไปที่บท บทที่ 192 ผสมกับปีศาจพล็อต บทต่อไปของซีรีส์ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ จะวางจำหน่ายในวันนี้หรือไม่
คีย์: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 192