เมื่อมองดูดวงตาของเมเดลีนที่แดงจากการร้องไห้ ในที่สุดแววตาของเจเรมี่ก็สะท้อนความรู้สึกบางอย่างออกมา
ชายหนุ่มไม่สามารถเพิกเฉยต่อการวิงวอนของเมเดลีนได้ นับประสาอะไรกับความปรารถนาของเธอ
“มันอยู่ใต้ประตู” เจเรมี่เฉลยออกมาในที่สุด
เมเดลีนรีบตะโกนบอกฟาเบียน “มันอยู่ใต้ประตู!”
ฟาเบียนหมอบลง และคลำไปรอบ ๆ ก่อนจะพบกุญแจ
เมื่อเปิดประตูได้ ทั้งเขาและโยริคก็วิ่งเข้าไปอุ้มลาน่าและนาโอมิที่หมดสติไปแล้วทันที
เพราะลาน่าและนาโอมิถูกราดด้วยน้ำมันเบนซิน เปลวไฟที่กำลังปะทุจึงติดตัวในขณะที่ถูกอุ้มออกมา
ขอบคุณนักผจญเพลิงที่มาทันเวลาและดับไฟไว้ได้ทัน
ลาน่าและนาโอมิถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล โชคดีที่ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในภาวะที่อันตรายถึงชีวิต
ทว่าสุดท้ายแล้วปลายผมที่สั้นอยู่แล้วของลาน่านั้นถูกไฟไหม้และขาดเป็นกระจุก ขณะที่มีกลิ่นควันอบอวลไปทั่วเส้นผมของเธอ
เมื่อรู้ว่าลาน่าและนาโอมิไม่เป็นไร เมเดลีนจึงกลับเข้าไปในรถอย่างกังวลใจ
เธอได้แต่จินตนาการว่าเจเรมี่ต้องเกลียดลาน่าและตัวเขาเองมากเพียงใดถึงทำเรื่องแบบนี้ลงไป
เมเดลีนเอื้อมมือไปหยิบรูปถ่ายของเอโลอิสและฌอนมาดูอย่างโหยหา
“พ่อกับแม่จะตำหนิที่หนูขัดขวางเจเรมี่ไหมคะ?”
หญิงสาวขมวดคิ้วและรู้สึกขัดแย้งภายในใจ
เธอรู้สึกว่ามีก้อนหินหนัก ๆ ก้อนหนึ่งวางอยู่บนอก เมื่อรู้ว่าผู้ชายที่เธอรักกลายเป็นฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่ตัวเอง สิ่งนี้ทำให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...