เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1017

เพราะไม่รู้ว่าเป็นใคร เมเดลีนจึงเปิดไฟฉายในโทรศัพท์แล้วส่องไปทางที่เธอได้ยินเสียงฝีเท้า "ใครน่ะ?"

เมเดลีนถาม ทว่ากลายเป็นหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานด้านหลังเธอระเบิดจนเศษกระจกกระจายไปทั่ว

เธอกรีดร้องตามสัญชาตญาณแล้วก็ได้ยินเสียงกระจกระเบิดอีกครั้ง

"ระวัง!" เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นอย่างกังวลที่ข้างหูของเธอ

เมเดลีนไม่มีโอกาสมองคนคนนั้น ในตอนนั้นเธอพบว่าตัวเองถูกดึงเข้าสู่อ้อมกอดอันอบอุ่นและแข็งแกร่ง โดยมีกลิ่นหอมจากน้ำหอมโชยเข้าจมูกของเธอ

แม้จะไม่ใช่กลิ่นที่คุ้นเคย แต่เมเดลีนก็รู้สึกว่านี่ไม่ใช่กลิ่นใหม่เช่นกัน

เสียงระเบิดหยุดลงหลังจากนั้นไม่นาน

แต่ไฟของอาคารก็ยังคงดับอยู่

“คุณไม่เป็นไรนะ เอวลีน?”

ตอนนั้นเองที่เอวลีนรู้ว่านั่นคือไรอัน

เธอส่ายหน้าและจ้องมองไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่พังลง พวกเขาอยู่บนชั้น 28 ดังนั้น ลมที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างที่แตกจึงแรงมากและเป็นอันตราย

แต่ทำไมจู่ ๆ หน้าต่างถึงแตกเองโดยไม่มีเหตุผล? และแน่นอนว่ากระจกพวกนี้ก็แทบจะไม่ใช่กระจกทั่วไป

“มือคุณมีเลือดออก ต้องเป็นเพราะเศษกระจกแน่ ๆ ” เสียงของไรอันทำให้เมเดลีนหลุดจากความคิดที่ล่องลอยของเธอ

ด้วยแสงจากโทรศัพท์ของเธอ เมเดลีนจึงเห็นว่ามีบาดแผลเลือดออกที่หลังมือขวาของตัวเอง

"รอตรงนี้นะ" จากนั้นไรอันก็เดินไปหาชุดปฐมพยาบาลและกลับมาอย่างรวดเร็ว “ห้ามเลือดก่อน ผมจะทำความสะอาดและทำแผลให้คุณก่อน”

น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนในขณะที่ฝ่ามืออุ่น ๆ ของเขาจับมือของเมเดลีนไว้แล้วเริ่มรักษาบาดแผลให้เธอด้วยความคุ้นเคย

หญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด เธอไม่ส่งเสียง แต่ไรอันก็พอจะรับรู้ได้อยู่ดี เพราะอย่างนั้นสัมผัสของเขาจึงอ่อนโยนยิ่งขึ้น “เดี๋ยวก็เสร็จแล้วนะ”

"ค่ะ" เมเดลีนยิ้มและถามด้วยความสงสัย “คุณทำให้ฉันนึกถึงหมอเลยนะ คุณเคยเรียนการปฐมพยาบาลมาก่อนหรือเปล่าคะ?”

ไรอันชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ผมเรียนแพทย์มาบ้างตอนเข้ามหาวิทยาลัย”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ