เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1019

เมื่อมองมือของไรอันที่ยื่นมา หญิงสาวก็อดที่จะคิดถึงเจเรมี่ไม่ได้

เธอต้องทำอย่างไรเพื่อตัดผู้ชายคนนั้นออกจากความคิดและชีวิตของเธอให้เด็ดขาดสักที?

หรือเธอควรจะพาตัวเองไปสู่ความรู้สึกใหม่ ๆ ดี?

“ชีวิตไม่ใช่การเดินทางอันราบรื่น เอวลีน คุณต้องให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่นะ แล้วคุณก็ควรให้โอกาสคนที่ห่วงใยคุณด้วยเช่นกัน”

ไรอันเอื้อมมือไปหาเมเดลีน

แต่ก่อนที่มือของเขาจะสัมผัสเธอ เสียงเย้ยหยันก็ดังขึ้นขัดจังหวะ

“หึ มีแขกมากมายรอคุณอยู่ข้างนอกนะคะ คุณมอนต์โกเมอรี คุณยังเอาเวลามาจู๋จี๋กับผู้ชายอยู่ตรงนี้งั้นเหรอ? ฉันก็พอจะรู้หรอกนะ ว่างานการกุศลนี่จัดขึ้นเพื่อสร้างภาพก็เท่านั้น”

เมเดลีนและไรอันมองลาน่าเดินเข้ามาหาพวกเขาในชุดราตรีสุดเย้ายวน

และเจเรมี่ วิทแมนก็ยืนอยู่ข้างเธอ

เมเดลีนไม่ได้เจอเจเรมี่อีกเลยหลังจากที่เธอเลิกรากับเขาที่ริมหาดในเอพริลฮิลล์

แต่เขาก็มาอยู่ที่นี่ มาร่วมงานกาล่าการกุศลโดยมีลาน่าอยู่ในอ้อมแขน

เมเดลีนเบนสายตาอย่างเย็นชาและหันไปหาลาน่า “เจ้าของงานไม่ได้ส่งคำเชิญ ใครอนุญาตให้เธอเข้ามาในงานไม่ทราบ?”

“ที่คุณพูดก็ถูกนะ แต่เจ้าของงานดันส่งบัตรเชิญใบหนึ่งมาที่วิทแมน คอร์ปอเรชั่น ไม่ใช่เหรอครับ?” เจเรมี่เอ่ยปาก ดวงตาดอกท้อของเขามองมาที่เมเดลีนอย่างเยือกเย็นราวกับคนที่ไม่รู้จักกัน

ลาน่าขยับยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ได้ยินไหมคุณมอนต์โกเมอรี? แฟนของฉันได้รับเชิญจากเจ้าของงาน ในฐานะแฟนของเขาฉันก็มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วมด้วยใช่ไหมคะ?”

“แล้วแต่เธอแล้วกัน” เมเดลีนโต้กลับโดยไม่มีความยับยั้งชั่งใจ “แต่นี่เป็นงานกาล่าการกุศล แขกที่มาร่วมงานล้วนเป็นคนใจบุญและรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แล้วเธอล่ะ? ทั้งเลวทรามและชั่วร้าย”

“...” รอยยิ้มของลาน่าหุบลงทันทีเมื่อเธอหันไปหาเจเรมี่ “ฉันคิดว่าอดีตภรรยาของคุณยังมีความรู้สึกต่อคุณนะ เจเรมี่ ไม่งั้นเธอจะพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไง?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ