เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1037

คำพูดที่เขาเปล่งออกมาเต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างรุนแรง

ดวงตาที่เย็นชาของชายหนุ่มมีความรู้สึกเมินเฉยเช่นเดียวกับในตอนนั้น

เมเดลีนมองไปยังใบหน้าเด็ดเดี่ยวและเคร่งขรึมโดยปราศจากความคาดหวัง หรือแสงสว่างใด ๆ ในดวงตาของเธอ

“ไม่ต้องกังวลหรอก เพราะฉันจะไม่มาหาคุณอีก คุณไม่ใช่คนที่ฉันรักอีกต่อไป ตั้งแต่ตอนที่คุณเลือกลาน่า ฉันก็ยอมปล่อยคุณไปแล้วล่ะ”

“แบบนั้นคงดีที่สุดแล้วล่ะ” เจเรมี่แสยะยิ้มบนริมฝีปากเย้ายวน “ผมไม่อยากให้คุณคิดถึงผมอีก คุณรู้ไหมว่าในช่วงสองสามปีที่ผ่านมานี้ ผมเบื่อกับความผูกพันที่คุณมีต่อผมแค่ไหน?”

เบื่อ

กลับกลายเป็นว่าเขาเบื่อความรักและความผูกพันที่เธอมีต่อเขามานานแล้ว

หัวใจที่เย็นชาของเมเดลีนสั่นไหวอีกครั้ง

ในขณะนั้นเองโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เป็นไรอันที่โทรมา

เมเดลีนรับสายและได้ยินเสียงอันอ่อนโยนของไรอัน “ผมอยู่ชั้นล่างของวิทแมน คอร์ปอเรชั่นแล้วครับ คุณยังมีธุระอีกนานไหมครับ?”

เมเดลีนปรับอารมณ์และตอบว่า "เดี๋ยวฉันลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ ไรอัน รอฉันสักครู่นะคะ"

“ไม่เป็นไร ผมรอได้ ถ้าคนที่รอคือคุณ” ความรักของไรอันผ่านเข้าหูเมเดลีน รวมถึงเจเรมี่ด้วย

เขาหันหน้าหนีโดยไม่มีความแปลกใจใด ๆ ปรากฏ และมองตรงออกไปนอกหน้าต่างด้วยท่าทีสบาย ๆ ทว่าเขาก็อดไม่ได้ที่จะมองลงไปยังประตูชั้นล่าง

เขาเห็นรถสีขาวเงินจอดอยู่ที่ทางเข้า มันคือรถของไรอัน โจนส์

เจเรมี่กำลังรู้สึกงุนงงในตอนที่จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงเตือนของเมเดลีนดังมาจากข้างหลัง

“เจเรมี่ คุณอย่าคิดนะว่าลาน่าจะได้มีชีวิตที่ดี ทุกวันที่ผ่านไปถ้าพ่อแม่ฉันยังไม่ได้รับการล้างแค้น อย่าคิดว่าเธอจะสบายใจได้เลยจะดีกว่า”

สายตาของเขาเปลี่ยนไป หลังได้ยินคำพูดเหล่านั้น เมื่อเขามองกลับไปยังเมเดลีน เธอก็หันหลังและกำลังเดินไปที่ประตูแล้ว ชายหนุ่มก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและคว้าข้อมือของเธอเอาไว้

เมเดลีนไม่ทันตั้งตัวขณะที่เจเรมี่คว้าเอวของเธอไว้ในตอนที่เธอเสียการทรงตัว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ