เจเรมี่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าสงบไอเย็นกำลังห่อหุ้มรอบๆร่างของเขา
“เจเรมี่” เฟลิเป้เอ่ยทักเขา
เจเรมี่ไม่ตอบสนอง ดวงตาเย็นชาของเขากวาดไปทั่วโต๊ะอาหารก่อนที่จะไปสิ้นสุดลงด้วยการจ้องไปที่ใบหน้าที่ซีดของมาเดลีน
“มาเดลีน เธอถามอะไรผม? ผมเป็นสามีของเธอ มันแปลกมากนักหรือไงที่ผมจะมีกุญแจห้องภรรยาตัวเอง?”
"... "
“เธอพาผู้ชายคนอื่นมากินดื่มตอนที่ผมไม่อยู่งั้นเหรอ?”
เจเรมี่พูดด้วยรอยยิ้มแต่เขาจ้องเฟลิเป้ด้วยสายตาที่เฉียบคม “แล้ว ลุงเฟลิเป้ ชอบผู้หญิงแบบนี้งั้นเหรอ?”
การเต้นของหัวใจมาเดลีนเริ่มตะกุกตะกัก
‘ผู้หญิงแบบนี้’ เขาใช้คำเหล่านี้เพื่ออธิบายเธอ
ใบหน้าของมาเดลีนดูซีดลงด้วยคำพวกนั้น แต่เธอก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาอยู่ดี
เมื่อหันหน้าไปทางเขาตอนนี้ เธอเหมือนนกตกใจ ตื่นตระหนกและเหมือนไม่สบายใจเลย
“เจเรมี่ อย่าเข้าใจฉันผิด” เฟลิเป้อธิบายอย่างใจเย็น “ผมแค่กังวลว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับมาเดลีน ดังนั้นผมจึงมาหาเธอ”
“ฮึ่ม” เจเรมี่หัวเราะเยาะอีกครั้ง “กังวลเกี่ยวกับผู้หญิง ที่โหดร้ายใจดำ ที่แสนน่ากลัวคนนี้?”
หัวใจของมาเดลีนเหมือนจะมีเลือดออกเมื่อเธอได้ยินคำพูดที่น่าขันของเจเรมี่
เฟลิเป้ขมวดคิ้ว “เจเรมี่ มาเดลีนเป็นภรรยาของนาย พูดกับเธอแบบนั้นได้ยังไง?”
“ผมผิดอะไร?”
เจเรมี่เดินไปทางด้านข้างของมาเดลีนเขาก้มหน้าเล็กน้อยลมหายใจอุ่นๆของเขาที่ไหลผ่ายข้างหูของเธอ มาเดลีนได้กลิ่นไวน์จางๆ เขาดื่มมา
“บอกให้ลุงเฟลิเป้รู้ อะไรที่ผมพูดผิด? เธอไม่มีการยับยั้งช่างใจตัวเองและพยายามหาทางให้ได้ขึ้นเตียงกับผมจริงไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ