เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1153

เจเรมี่เองก็ตกใจเช่นกันที่เห็นเมเดลีนปรากฏตัวต่อหน้าเขา “คุณมาที่นี่ทำไม ลินนี่?”

เมเดลีนเดินไปหาเจเรมี่และยิ้ม “คุณพูดเองไม่ใช่เหรอคะ? ว่าฉันเป็นภรรยาของคุณ ดังนั้นในฐานะสามีภรรยา ฉันควรจะยืนอยู่เคียงข้างคุณเป็นคนแรกสิ”

เธอจับมือเขาโดยมองไปที่นักข่าวชายคนนั้นก่อนจะพูดอย่างชัดเจน “ฟังให้ดีนะคะ สามีของฉันชื่อเจเรมี่ วิทแมน ไม่ใช่ไรอัน โจนส์!”

“...” เมื่อเผชิญกับออร่าของเมเดลีน นักข่าวคนนั้นก็พูดอะไรไม่ออก

ใช้เวลาไม่กี่วินาทีก่อนที่สุดท้ายเขาจะตอบสนองและเยาะเย้ยต่อ “คุณยังคงเป็นภรรยาตามกฎหมายของคุณโจนส์ คุณเอวลีน มอนต์โกเมอรี แต่ที่นี่คุณยืนอยู่ข้างเจเรมี่ วิทแมนและเรียกเขาเต็มปากว่าสามีของคุณ แล้วคุณเอาคุณโจนส์ไปไว้ไหนกัน?”

คนพูดจ้องมองมาอย่างดูถูกเหยียดหยาม และน้ำเสียงของเขาก็เย้ยหยันเมเดลีนอย่างมาก

“แถมคุณยังเป็นผู้หญิงที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดครอบครัวหนึ่งของเกลนเดล ไม่รู้สึกอับอายบ้างหรือไงที่พูดอะไรแบบนี้ออกมา? หรือคุณคิดว่านี่เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ?”

เห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นกำลังไล่บี้เธอให้จนมุม แต่เมเดลีนก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน “คุณพูดถูก ฉันภูมิใจกับมัน แล้วฉันจะไม่ภูมิใจได้ยังไงในเมื่อมีผู้ชายที่สมบูรณ์แบบรักฉันมากขนาดนี้?”

“โอ้วว...”

คนที่เดินผ่านไปผ่านมาเริ่มชี้นิ้ว เมื่อพวกเขาได้ยินคำตอบของเมเดลีน “คุณไม่ละอายใจกับการกระทำของคุณจริง ๆ งั้นเหรอ?”

“ไม่สิ คุณไม่มีความละอายอะไรเลย!”

“การที่คุณเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลมอนต์โกเมอรีช่างเปล่าประโยชน์ พ่อแม่ที่ตายไปแล้วของคุณไม่เคยสอนคุณเรื่องความอับอายและความเคารพ…”

“หุบปาก!” เจเรมี่ตะคอกแล้วผู้คนที่กำลังโจมตีเมเดลีนต่างก็เงียบลงเช่นกัน ขณะที่พวกเขาตัวสั่นเทา

เจเรมี่จ้องมองไปที่นักข่าวชายผู้เย้ยหยันคนนั้นนิ่ง

เมื่อพบกับสายตาที่เย็นยะเยือก ชายผู้นั้นก็กลืนน้ำลายลงคออย่างลำบากใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ