เมเดลีนเปลี่ยนใจในนาทีสุดท้ายและไม่ได้ไปที่ห้องแล็บ ดังนั้นเจ้าหน้าที่จึงส่งผลลัพธ์ที่อ่านแล้วเข้าใจได้ง่ายมาให้เธอผ่านทางอีเมล
แต่เพราะมีเจเรมี่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอจึงไม่กล้าเปิดมันต่อหน้าเขา
หากเขาไม่ต้องการให้เธอรู้ว่าเขายังฟื้นตัวไม่เต็มที่ เธอก็จะไม่ทำอะไรตัดหน้าเขา
“ผมบอกให้คุณรอที่บ้านไม่ใช่เหรอลินนี่? คุณตามผมออกมาทำไม?” น้ำเสียงที่นุ่มนวลและอยากรู้อยากเห็นของเจเรมี่ล่องลอยมา
เมเดลีนเก็บโทรศัพท์ลงและสบตากับเขา “เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าเราจะฝ่าฟันทุกอย่างไปด้วยกัน? ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟคนเดียวแล้วเป็นเป้าให้คนอื่นทำร้ายหรอกนะ”
เจเรมี่ยิ้มอย่างเข้าใจและลูบศีรษะของเธออย่างอ่อนโยน “ลินนี่”
“คุณเป็นคนบอกให้ไอบีซีไอเผยแพร่แถลงอย่างเป็นทางการใช่ไหมคะ?” คราวนี้ถึงตาเธอถามบ้างแล้ว
เจเรมี่พยักหน้า “ผมบอกคุณแล้วว่าผมจะจัดการกับเรื่องนี้ ผมจะไม่ยอมให้ใครใส่ร้ายคุณทั้งนั้น”
ในขณะนั้นเองที่เมเดลีนรู้สึกถึงความหมายที่แท้จริงของการได้รับการปกป้องจากใครบางคน
การปกป้องที่แท้จริงคืเกิดขึ้นเมื่อหัวใจของคนที่ถูกปกป้องรู้สึกปลอดภัย
ที่ฝั่งของไรอัน เขากำลังอ่านคำแถลงอย่างเป็นทางการของไอบีซีไออีกครั้ง
ลักษณะที่สง่างามของเขาเริ่มเยือกเย็น ก่อนจะค้นหารายชื่อผู้ติดต่อของเขาแล้วโทรออกทันที
“เกิดอะไรขึ้นกับประกาศในอินเทอร์เน็ต?” เขาถามลูกน้องเสียงเข้ม
ชายคนเดียวกับที่จับลาน่าในตอนนั้นตอบตามจริงว่า “มันเป็นคำสั่งจากเบื้องบน ผมเองก็เพิ่งเห็นเหมือนกัน”
“เบื้องบน?” ไรอันขมวดคิ้ว “เจเรมี่ไปที่สำนักงานใหญ่ของไอบีซีไอตั้งแต่เมื่อไหร่? แล้วเขาไปพบใครที่นั่น?”
บุคคลนั้นจึงตอบด้วยความสับสน “ไม่รู้เหมือนกัน ที่ผมรู้คือมีคนให้ยาแก้พิษกับเจเรมี่ ตอนนี้เขาก็เลยไม่ได้อยู่ในสภาวะที่เป็นอันตรายถึงชีวิต เลยค่อนข้างจะเป็นข่าวดีทีเดียว”
“อะไรนะ? นี่ลูกจะบอกว่าพวกเขาทำให้ลูกดูเป็นคนเลวเพียงเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของเจเรมี่งั้นเหรอ?” ผู้เป็นแม่โกรธเป็นอย่างมาก
ไรอันถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง “นี่ไม่ใช่สิ่งที่พ่อและแม่จะเข้ามายุ่ง ผมจะจัดการกับเรื่องนี้เอง”
“ลูกยังไม่ได้หย่ากับเอวลีนอีกเหรอ? เธอบอกกับทุกคนแล้วว่าเจเรมี่เป็นสามีของเธอ ลูกไม่สำคัญกับเธอเลยด้วยซ้ำ”
คำพูดนั้นแหลมคมและเสียดเข้าหูไรอัน แต่เขาก็ตอบอย่างนุ่มนวล “ผมจะไม่หย่ากับเอวลีน และจะทำให้เธอเห็นคุณค่าของผมให้ได้ในสักวันหนึ่ง”
น้ำเสียงของเขามั่นใจเพราะเขามีไพ่ตายสุดท้ายที่จะใช้ต่อรองได้อยู่
…
เมเดลีนตามเจเรมี่ไปที่ห้องทำงานของเขา ตอนนี้ทั้งสองเดินเคียงข้างกันอย่างมั่นใจ โดยไม่ต้องซ่อนตัวในเงามืดอีกต่อไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...