เจเรมี่และฟาเบียนไม่คิดว่าชายคนนั้นจะคลั่งได้ขนาดนี้
เมื่อเห็นรถล้อมรอบไปด้วยไฟ ทั้งสองก็รีบวิ่งไปหาลิเลียนพร้อมกัน
หัวใจของเจเรมี่เหมือนลอยเคว้งอยู่บนความสูง 3,000 ฟุต ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อมองไปยังเด็กน้อยที่หยุดนิ่งเพราะความเย็นของเขา
แม้จะอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว แต่ราวกับว่าพวกเขาถูกคั่นด้วยภูเขาและแม่น้ำนับพัน
เจเรมี่รีบวิ่งเข้าไป แต่ทันใดนั้นรถก็ระเบิดอย่างรุนแรง
“ลิเลียน!” ฟาเบียนตะโกนอย่างไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
ร่างเล็ก ๆ ของลิเลียนถูกแรงระเบิดปะทะจนทำให้ลอยกระเด็น สายตาของเจเรมี่ราวกับคนเสียสติขณะที่เขารีบวิ่งเข้าไปอุ้มลิเลียนที่กำลังจะล้มลงกับพื้น
“ลิเลียน!”
เขารับตัวลูกสาวไว้ในอ้อมแขนของตัวเอง
“ลิเลียน! ลิเลียน!”
เด็กหญิงตัวน้อยกะพริบตากลมโตอย่างอ่อนแรง เมื่อมองไปที่ชายตรงหน้า ปากน้อย ๆ ของเธอก็เริ่มขยับ
“แดดดี้”
แม้ว่าจะไม่มีเสียงใดออกมาจากปากของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แต่เจเรมี่ก็เห็น เธอเรียกเขาว่า ‘แดดดี้’ อย่างชัดเจน
การมองเห็นของเจเรมี่พร่ามัวในทันที และเด็กหญิงตัวน้อยก็หลับตาลงเช่นกัน ในที่สุดเธอก็ล้มลงในอ้อมแขนของเขาและหมดสติไป
“ลิเลียน ลิเลียน!”
เจเรมี่รีบกอดลูกสาวไว้ แต่เมื่อสัมผัสหลังของเด็กน้อยเขาก็รู้สึกได้ถึงน้ำเหนียว ๆ เมื่อยกมือขึ้นมาเขาก็เห็นเลือดสีแดงสดที่เปื้อนอยู่เต็มมือ
“ลิเลียน!”
ทันใดนั้นน้ำตาของเจเรมี่ก็พรั่งพรูออกมาอย่างหนัก
ฟาเบียนรีบวิ่งเข้ามาด้วยสายตาร้อนใจ "ลิเลียน! อย่าเป็นอะไรไปนะ! เธอสัญญากับฉันแล้วนี่ว่าเราจะเป็นแฟนกันเมื่อเธอโตขึ้น ลิเลียน!”
“อีกนานแค่ไหน? ยานั่นอยู่ที่ไหนกันแน่?” เธอถามอย่างกระวนกระวายใจ
ในทางกลับกันไรอันกลับตอบอย่างสบายใจ “ก่อนจะถึง คุณควรจะนอนพักก่อนสักหน่อยนะ”
เมเดลีนไม่เข้าใจความหมายนั้น แต่แล้วเธอก็สัมผัสได้ถึงความเย็นจากช่องแอร์
ไม่กี่วินาทีเมเดลีนก็รู้สึกว่าโลกตรงหน้าของเธอหมุนเคว้ง
ความรู้สึกคล้าย ๆ กันนี้เหมือนกับตอนที่เธอเป็นลมในโรงแรมไม่มีผิด
หญิงสาวขมวดคิ้วแล้วยื่นมือออกไปจับแขนของไรอันทันที “ไรอัน คุณ...”
พูดเพียงไม่กี่คำ เมเดลีนก็หมดสติไปทันที
ไรอันมองเมเดลีนที่หลับไปแล้ว จากนั้นเขาก็หมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถกลับมาอีกทาง
เมเดลีนไม่รู้เลยว่าเธอหลับไปนานแค่ไหน จนกระทั่งได้ยินเสียงใครบางคนเรียกชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...