บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1207

เจ้าหน้าที่ตำรวจแสดงเอกสารสองฉบับและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เราได้รับหลักฐานสำคัญที่แสดงว่าคุณวิทแมนเป็นฆาตกรที่ฆ่าคุณลาน่า ตอนนี้เราจึงจะจับกุมเขาอย่างเป็นทางการ”

“อย่าสร้างปัญหาให้เราเลยครับ คุณนายวิทแมน”

“เป็นไปไม่ได้! เจเรมี่ไม่เคยฆ่าใคร!” คาเลนวิ่งลงมาข้างล่าง “พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว หลักฐานพวกนั้นต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆ !”

“หลักฐานได้รับการตรวจสอบและอนุมัติจากแพทย์ด้านนิติเวช หลักฐานไม่สามารถถูกปลอมแปลงได้นะครับ” เจ้าหน้าที่กล่าวอย่างมั่นใจ

“นอกจากนี้เรายังได้รับเอกสารจากบุคคลนิรนามที่ทำให้เราแน่ใจมากว่าคุณวิทแมนมีแรงจูงใจในการฆาตกรรมในครั้งนี้ รวมถึงเรายังพบช่วงเวลาที่นำไปสู่การฆาตกรรมได้ และที่สำคัญที่สุดคือปืนที่ทิ้งไว้ในที่เกิดเหตุ มันมีรอยนิ้วมือของคุณวิทแมนอยู่”

‘พบรอยนิ้วมือของเจเรมี่บนปืนเหรอ?’

เมเดลีนคิดว่ามันฟังดูน่าเหลือเชื่อเกินไป

เจ้าหน้าที่เริ่มถามอีกครั้ง “คุณนายวิทแมน ในวันเกิดของคุณโจนส์ คุณวิทแมนทะเลาะกับเขาหรือเปล่า? ตอนนั้นคุณวิทแมนเล็งปืนไปที่คุณโจนส์ด้วยใช่ไหมครับ?”

เมื่อถูกซักถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จู่ ๆ เมเดลีนก็นึกถึงกับดักที่ไรอันสร้างขึ้นมา

เธอจึงอธิบายว่า “สามีของฉันเป็นสายลับที่ทำงานให้กับอินเตอร์โพล ปืนนั่นมีใบอนุญาตถูกต้อง”

“แต่สิ่งที่คุณต้องยอมรับคือการที่เขามีปืน” ตำรวจเริ่มโต้ตอบเมเดลีนและดูเหมือนพยายามโน้มน้าวให้เธอเข้าใจผิด “คุณนายวิทแมน ตอนนี้ผมกำลังบอกว่า วันนั้นมีคนถ่ายรูปที่คุณวิทแมนถือปืนไว้ และปินนั่นเป็นกระบอกเดียวกับที่พบในที่เกิดเหตุ”

“...”

ในตอนนั้นเมเดลีนมั่นใจมากว่าทุกย่างเป็นฝีมือของไรอัน

สำหรับการตายของลาน่า มีความเป็นไปได้สูงที่ไรอันจะเป็นคนฆ่าเธอ ไม่ใช่เจเรมี่

เธอรู้สึกเสียใจที่เจเรมี่จะต้องมาเป็นแพะรับบาปของไรอัน เธอโกรธมากที่ไรอันลอบทำร้ายกันแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอก็ไม่มีหลักฐานที่จะกล่าวหาไรอันเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้เลย

“พวกคุณอยากฟังข่าววงในมากใช่ไหม ฉันจะบอกให้ ผู้หญิงที่ชื่อลาน่านั่นสมควรตายแล้ว! เธอลักพาตัวและทำให้หลานสาวของฉันต้องบอบช้ำทางจิตใจ หลานฉันต้องพูดไม่ได้ และยัยผู้หญิงคนนั้นก็ยังพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อทำลายการแต่งงานของเจเรมี่และเมเดลีน ผู้หญิงคนนั้นสมควรตาย!

“พอ ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้แล้ว พวกคุณทุกคนก็ควรเข้าใจและไปให้พ้นสักที อย่ามารังควานลูกสะใภ้ฉันอีก!”

คาเลนปกป้องเมเดลีน เมื่อเห็นว่านักข่าวยังคงพยายามถามคำถามเดิม ๆ อยู่ สุดท้ายคาเลนจึงรีบเรียกให้คนรับใช้มาไล่ทุกคนออกไป

ส่วนตำรวจในห้องโถงแสดงหมายค้นและเริ่มค้นหาทั่วทั้งชั้นบนและล่างทันที

เมเดลีนหยุดพวกเขาไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า “ช่วยเบาเสียงด้วย ลูก ๆ ของฉันยังเด็กเกินไปที่จะต้องมารับรู้เรื่องพวกนี้ ฉันไม่อยากให้พวกเขาตื่นขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว”

“ถ้าคุณไม่อยากให้เราวุ่นวาย ก็ให้คุณวิทแมนออกมา ไม่อย่างนั้นคุณก็โทษพวกเราไม่ได้นะ คุณนายวิทแมน…”

ปัง! เสียงของบางอย่างหล่นลงพื้นดังมาจากระเบียง