บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1248

“เอวลีน คุณกำลังทำอะไร?” เจเรมี่ดูงุนงง

“เราเป็นสามีภรรยากัน ฉันไม่ต้องการให้คุณตายโดยที่มีพิษที่น่ากลัวแบบนั้นอยู่ในร่างกาย” เมเดลีนมองตรงไปที่เขาแล้วฉีดยาเข้าไปในแขนเขาโดยไม่ลังเล

เธอมองดูเจเรมี่ที่ไม่ขัดขืนพลางตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง “พรุ่งนี้คุณจะต้องขึ้นศาลแล้ว ฉันหวังว่านี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน”

เจเรมี่ดูเหมือนเคว้งไปเมื่อได้ยินสิ่งที่เมเดลีนพูด

ใบหน้าที่เศร้าสร้อยของเธอสะท้อนให้เห็นในรูม่านตาของเขา และก่อนที่จะเขาได้พูดอะไรเธอก็จากไปแล้ว

ทันทีที่เมเดลีนเดินออกไปที่ประตู เธอก็เห็นไรอันกำลังรอเธออยู่ก่อนแล้ว

เธอเดินไปหาเขาแล้วกล่าวขอบคุณจากนั้นก็ขึ้นรถไป

ไรอันรู้ว่าตอนนี้เมเดลีนกำลังรู้สึกหดหู่อยู่ เขาจึงไม่รบกวนเธออีก

หลังจากที่มาส่งเมเดลีนที่บ้าน เขาก็ตั้งใจชงกาแฟให้เธอ “คุณไม่ต้องคิดมาก การพิจารณาคดีในวันพรุ่งนี้ผมจะไปกับคุณเอง”

เมเดลีนรับกาแฟมาและพยักหน้าเบา ๆ

“ผมจะไปเอาของบางอย่างที่ห้องทำงานแล้วออกไปข้างนอกหน่อย” ไรอันบอกแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน

ขณะที่เขาเดินขึ้นไปชั้นบน โทรศัพท์บนโต๊ะกาแฟก็ดังขึ้น

เมเดลีนชำเลืองมองโทรศัพท์และเห็นว่าไม่มีชื่อของคนโทรบนหน้าจอ เธอจึงรับสายโดยไม่ได้คิดอะไร

ชายที่มีสำเนียงต่างชาติเริ่มมาพูดจากปลายสาย “พรุ่งนี้บ่ายสองโมง คนของผมจะไปรับสินค้าที่ท่าเรือร้างในเกลนเดล”

หลังจากได้ยินอย่างนั้น เมเดลีนก็ตอบอย่างใจเย็น “โอเค ฉันจะบอกเขาเอง”

คนที่อยู่อีกฝั่งตะลึง “คุณเป็นใคร?”

“ฉันเป็นผู้หญิงที่มีชื่ออยู่ในทะเบียนสมรสของเขา”

คำตอบของเมเดลีนทำให้อีกฝ่ายมั่นใจ “อย่าลืมบอกเขาด้วย แล้วอย่าจำผิดล่ะ”

“โอเค ฉันจะบอกเขาเอง” เมเดลีนสัญญา

ใช้เวลาไม่นานหลังจากนั้นก่อนที่ไรอันจะลงมาชั้นล่าง เขาหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะกาแฟ กล่าวลาเมเดลีนแล้วออกไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ