เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1267

หลังจากไรอันออกไป ก็เหลือเมเดลีนอยู่ในห้องตามลำพัง

สาวใช้เข้ามาอีกครั้งพร้อมมอบชุดปฐมพยาบาลและอาหารตะวันตกรสเลิศ

เมเดลีนมองนิ้วที่ยังมีเลือดไหลอยู่ และรู้ดีว่าตัวเองมีหมู่เลือดที่หายากจึงไม่อยากให้เลือดไหลออกมาอีก

“ให้ฉันช่วยนะคะ คุณผู้หญิง” สาวใช้ถามและเข้าหาเธออย่างสุภาพและเป็นมิตร

เมเดลีนเองเพิ่งนึกได้ว่าก่อนหน้านั้นเธอแสดงออกอย่างผลีผลามและใจร้อนมากเกินไป และการสงบสติอารมณ์น่าจะเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอหลีกหนีจากเงื้อมมือของไรอันได้

“เอาสิ” เมเดลีนพยักหน้ารับ “ขอโทษที่ต้องรบกวนเธอด้วยนะ”

เมื่อเห็นว่าเมเดลีนไม่ได้มีทีท่าที่ต่อต้านรุนแรงอย่างคราวก่อน สาวใช้ก็เดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มมีความสุขและช่วยเมเดลีนทำแผล

ด้วยความเคารพเธอจึงนั่งย่อตัวลงข้างเมเดลีนแล้วหยิบแอลกอฮอล์และสำลีเช็ดแผลออกมา

เมเดลีนจ้องมองการกระทำนั้นของสาวใช้เขม็ง ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงบ “เธอชื่ออะไรจ๊ะ?”

“ฉันชื่อแซนดี้ค่ะ” อีกฝ่ายตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะชี้ไปที่สาวน้อยอีกคนที่กำลังทำความสะอาดพื้น “เธอชื่อเจส เราทั้งคู่ถูกจ้างมาเพื่อดูแลคุณผู้หญิงโดยเฉพาะค่ะ”

‘แซนดี้กับเจส’

เมเดลีนคิดในใจก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง “ว่าแต่ที่นี่คือที่ไหนเหรอแซนดี้?"

“เป็นบ้านพักตากอากาศของเจ้านายในเมืองวายค่ะ คุณไม่รู้หรอกเหรอคะ?” แซนดี้กะพริบตากลมโตไร้เดียงสาของเธอเบา ๆ พลางจ้องมองเมเดลีนด้วยความงงงวย

‘เมืองวาย?

‘ที่นี่คือเมืองวายงั้นเหรอ?

‘เดี๋ยวนะ’

จู่ ๆ เมเดลีนก็นึกถึงคำพูดของเอวาว่าแม่ของเธอเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองวาย!

‘หรือนี่จะเป็นโอกาสเดียวของฉันที่จะหลบหนีไปจากการควบคุมตัวของไรอันได้?

‘แต่ตอนนี้แม่ของเอวาน่าจะอยู่ที่เกลนเดลนะ’

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ