บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1298

“ในที่สุดตอนนี้คุณก็ขอร้องผมสินะ?” ไรอันถามราวกับว่าเรื่องตรงหน้านั้นตลก “ผมเตือนคุณแล้วหลายครั้งใช่ไหมว่าอย่าล้ำเส้น? ผมไม่ใช่เจเรมี่ วิทแมน และผมก็จะไม่ปล่อยให้คุณทำอะไรตามอำเภอใจ คุณต้องฟังและทำตามที่ผมบอกแล้วพ่อแม่ของคุณจะปลอดภัย”

เมเดลีนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ตกลง! ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจแล้วจริง ๆ เรียกรถพยาบาลที ไรอัน ได้โปรด! ฉันขอร้องล่ะ ได้โปรด!”

ในไม่ช้าเมเดลีนก็คุกเข่าอ้อนวอน

ไรอันยิ้มและรู้สึกมีความสุขกับน้ำตาที่ไหลลงมาจากใบหน้าของเมเดลีน ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบคิ้วเรียวที่เปียกโชกไปด้วยสายฝน ในแววตาของเขาที่มองคนตรงหน้าเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความรัก

“ฟังผมสิเอวลีน แล้วผมสัญญาว่าจะเติมเต็มทุกความปรารถนาให้คุณเอง”

เมเดลีนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ฉันจะฟัง! ฉันจะฟังทุกอย่างที่คุณพูด ไรอัน! ฉันจะทำจริง ๆ ! ฉันจะไม่ล้ำเส้นคุณอีก ฉันจะไม่ไปเจอเจเรมี่อีก ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ฉันสัญญา!”

ไรอันเม้มริมฝีปากด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะโทรเรียกรถพยาบาล

ทันใดนั้นเองประตูรถก็เปิดออก และฌอนก็ออกมาจากรถด้วยความยากลำบาก

“พ่อคะ!” เมเดลีนรีบวิ่งเข้าไปช่วยเหลือฌอนที่กำลังหายใจรวยรินอยู่ทันที

น้ำตาของเธอเริ่มไหลหนักขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นบาดแผลที่หน้าผากของผู้เป็นพ่อ “หนูขอโทษค่ะพ่อ มันเป็นความผิดของหนูเองที่ทำให้ทุกคนต้องเป็นแบบนี้”

ฌอนรวบรวมกำลังที่เหลือคว้ามือของลูกสาวเอาไว้แน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักของคนเป็นพ่อขณะที่ดึงเธอไปข้างหลังและจับจ้องไปยังไรอัน

“หยุดคุกคามลูกสาวของฉันได้แล้ว ไรอัน!”

ไรอันเดินถือร่มมาด้วยใบหน้าเย้ยหยัน เขาไม่ซ่อนตัวตนที่แท้จริงของตัวเองอีกต่อไป

“คิดให้ดี ๆ ก่อนที่คุณจะตัดสินใจ ว่าคุณอยากจะเป็นพ่อตาหรือศัตรูของผม”

“ทำอะไรน่ะ? ปล่อยนะ!” ฌอนพยายามดิ้นให้ตัวเองหลุดจากการเกาะกุม แต่ด้วยกำลังที่มีน้อยเนื่องจากอาการบาดเจ็บทำให้ในขณะนี้เขาไม่สามารถตอบโต้ได้เต็มที่

“พ่อ!” เมเดลีนกรีดร้องออกมาอย่างกระวนกระวายใจ และในขณะเดียวกันก็พยายามผลักบอดี้การ์ดสองคนนั้นออกไป ทว่าไรอันก็จับไหล่เธอเอาไว้ “ปล่อยฉันนะ ไรอัน! บอกคนของคุณให้ปล่อยพ่อฉันเดี๋ยวนี้!”

ไรอันเย้ยหยัน เสียงเข้มและคุกคามของเขาค่อย ๆ ลอยผ่านหูของเมเดลีน “ทุกคนที่ขัดขวางผมจะไม่มีจุดจบที่สวยงามหรอกนะ ถ้าเขาไม่ต้องการเป็นพ่อตาผม ผมก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากส่งเขาไปสวรรค์”

สีหน้าของเมเดลีนซีดเผือดลง ดวงตากลมมองเห็นกระบอกปืนของบอดี้การ์ดที่กดลงตรงขมับของฌอน เธอรู้สึกว่าโลกรอบตัวได้กลายเป็นสีดำ

เมเดลีนตระหนักได้มากยิ่งขึ้นว่าไรอันคือปีศาจร้าย และไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้อีกต่อไป

“ไม่นะ! ไรอัน อย่า!” เธอขอร้องด้วยเสียงที่สะอื้น พลางคว้าแขนเสื้อของไรอันไว้แน่น “ฉันสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้พ่อทำอะไรที่ขัดขวางต่อความต้องการของคุณอีก ไรอัน! บอกให้ลูกน้องคุณหยุดสักที! พ่อคะ!”