คำครหาเสียงหลงของผู้หญิงคนนี้กำลังดึงดูดสายตาของผู้คนจำนวนมากให้หันมาสนใจ เมเดลีนพยายามรักษาไว้ซึ้งความสุภาพ “มาดามคะ คุณเองที่เป็นคนหันมาชนฉันเมื่อสักครู่นี้ นอกจากนี้ ฉันไม่ใช่แม่บ้านของตระกูลวิทแมน”
ผู้หญิงคนนั้นดูอึ้งไปสักพักก่อนจะกวาดสายตาดูชุดที่เมเดลีนสวมใส่ รอยยิ้มเหยียดหยามปรากฏบนใบหน้าที่สง่างามของเธอ “ใช่ เธอก็ดูไม่เหมือนสาวใช้ แต่ดูเหมือนคนขอทานจากข้างถนนมากกว่า”
ไม่นานเสียงหัวเราะต่อกระซิกดังมาจากทางด้านหนึ่ง เมเดลีนเองไม่ต้องการโต้เถียงอีกต่อไป ขณะที่เธอกำลังเดินหลีกออกมา เธอก็เห็นเมเรดิธเดินสวนมาในเวลาเดียวกัน
การแต่งตัวที่เข้ากันกับทรงผมที่เกล้าขึ้น บวกกับการแต่งหน้าที่สวยงามทำให้เธอดูดีกว่าทุกครั้ง เมื่อเธอเห็นเมเดลีน เธอแสดงสีหน้าอาการตกใจ “โอ้ นี่เธอเองเหรอ แมดดี้”
เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินสิ่งที่เมเรดิธพูด เธอมองไปที่เมเดลีนอย่างดูถูก "คุณนายวิทแมน คุณรู้จักขอทานโง่ ๆ คนนี้ด้วยเหรอ?”
เมเดลีนนิ่งไปอย่างตกตะลึง อะไรกันผู้หญิงคนนี้คิดว่าเมเรดิธเป็นภรรยาของเจเรมี่ เห็นได้ชัดว่าเมเรดิธไม่ได้แก้ต่างในเรื่องนั้น ตรงกันข้ามเธอกับยิ้มให้ผู้หญิงคนนั้น
"มาดามแลงฟอร์ดคะ ได้โปรดอย่าถือสาในเรื่อง ถือว่าทำเพื่อฉันสักครั้งนะคะ”
“ถ้าคุณนายวิทแมนพูดแบบนั้น ฉันก็จะปล่อยมันไป” ผู้หญิงคนนั้นมองเมเดลีนด้วยความสายตาคาดโทษ “ระวังครั้งต่อไปให้ดีแล้วกัน!”
เมเดลีนกำลังจะบอกว่าจริง ๆ แล้วเธอเป็นใคร แต่เมเรดิธหยุดเธอไว้ และจับแขนเธอด้วยสีหน้าที่ดูเป็นห่วงเป็นใย “แมดดี้เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”
เมเดลีนมองดูใบหน้าที่เสแสร้งของเธอ ด้วยความรู้สึกรังเกียจ แต่ในขณะที่เธอกำลังจะเดินจากไปก็มีคนคว้าแขนเธอไว้
“อย่าเพิ่งไป!” เป็นผู้หญิงคนเดิมที่ชนเธอกำลังหยุดเธอไว้ และผู้หญิงคนนั้นดูโกรธมากในตอนนี้ “ไม่แปลกใจเลย ทำไมเธอตั้งใจเข้ามาหาฉัน เพราะเธอต้องการขโมยสร้อยข้อมือของฉัน!”
มันน่าแปลกมากเธอรู้สึกว่ามันผิดปกติ ในทางกลับกันเมเรดิธรีบวิ่งไปอธิบายอย่างร้อนรน ในฐานะที่สวมรอบเป็นคุณนายวิทแมน “มาดามแลงฟอร์ด นี่จะต้องมีเรื่องเข้าใจผิด ถึงแม้แมดดี้เคยมีนิสัยชอบล้วงขโมยของที่ไม่ใช่ของเธอ แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปแล้ว”
มันฟังดูเหมือนไม่ใช่คำอธิบายเลยสักนิด คำพูดนั้นเหมือนยืนยันว่าเมเดลีนเป็นขโมยจริง ๆ
ข้อครหาเริ่มดังขึ้น และดังขึ้นไปรอบตัวพวกเขา เมเดลีนกังวลว่ามันจะทำลายชื่อเสียงของตระกูลวิทแมน เธอพยายามอธิบาย “ฉันไม่เคยขโมยอะไรมาทั้งสิ้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...