เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1300

เมเดลีนนั่งรอฟังผลของฌอนและเอโลอิสตรงม้านั่งใกล้ทางเดินด้วยเสื้อผ้าที่เปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้า

ไรอันเดินเข้ามาเอาแจ็กเก็ตคลุมไหล่ให้ เมื่อรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและกลิ่นของไรอัน เมเดลีนก็ตัวสั่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

ไรอันรู้สึกพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเมเดลีน

เมื่อเธอเริ่มกลัวและหวาดระแวงเขาก็จะช่วยเติมเต็มแผนการของเขาได้

“พ่อแม่ของคุณจะไม่เป็นไร แต่ถ้าคุณยังนั่งอยู่ตรงนี้คุณจะเป็นไข้หวัดเอาได้นะ” ไรอันดุเธอด้วยความอ่อนโยน

“พวกท่านจะไม่เป็นไรจริง ๆ ใช่ไหม?” เมเดลีนถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่อยากจะเชื่ออีกฝ่าย

ไรอันจึงเม้มปากเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ “พวกเขาจะไม่เป็นอะไร ตราบใดที่คุณยังเชื่อฟังผม ผมสัญญา”

เมเดลีนกำหมัดแน่น ก่อนจะคลายมือออกในที่สุด

“กลับกับผม” น้ำเสียงของไรอันอ่อนโยนขึ้นมาก

เมื่อรู้ว่าการปฏิเสธไม่ใช่ทางเลือก เมเดลีนจึงเหลือบมองไปทางห้องฉุกเฉินแล้วลุกขึ้นยืน

ไรอันโอบแขนรอบไหล่ของเธออย่างใกล้ชิด

ทำให้ทุกคนที่ผ่านไปผ่านมาเข้าใจได้ว่าพวกเขาเป็นคู่รักกันจริง ๆ

แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าตอนนี้แววตาของเมเดลีนกลับเต็มไปด้วยความกลัวและไม่สบายใจ

เมื่อพวกเขากลับมาถึงที่พัก เมเดลีนก็กลับไปในห้องของเธอด้วยความรู้สึกไม่สงบ

เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง และไม่รู้ว่าไรอันวางกล้องไว้ที่ไหนและมีกี่ตัว

เธอไม่กล้าจินตนาการเลยว่าทุกการเคลื่อนไหวและคำพูดของเธอจะอยู่ในสายตาของไรอันอย่างไร

เธอไม่กล้าแม้แต่จะเปลี่ยนเสื้อผ้า จึงเลือกที่จะยืนตัวเปียกโชกและสิ้นหวังอยู่คนเดียวที่มุมห้องแทน

โลกรอบตัวเธอกลายเป็นสีดำ แสงสว่างและความอบอุ่นเพียงเสี้ยวเดียวที่เธอมีคือแหวนแต่งงานบนนิ้ว

“เจเรมี่”

‘ฉันรู้ว่าคุณคงกำลังจะคิดแผนเพื่อพิสูจน์ความผิดของไรอันและตามตัวเขากลับเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ