เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1309

เมื่อได้ยินเสียงที่เธอเฝ้าฝันถึงในทุกวัน เมเดลีนก็เงยหน้าขึ้นมองโทรศัพท์ในมือของไรอันด้วยความตกใจ ดวงตาของเธอเบิกกว้างขณะที่พยายามมองหาที่มาของเสียงของเจเรมี่

ไรอันหันกล้องหลังไปที่เธอ

‘ใช่คุณหรือเปล่า เจเรมี่?’

‘นี่เป็นเสียงของคุณใช่ไหม?’

เมเดลีนลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาเพื่อดูให้แน่ใจ แต่ไรอันคว้าข้อมือของเธอเอาไว้แล้วดึงร่างบางเข้าหาตัว

เขาหมุนตัวเมเดลีนหันหลังแล้วแนบชิดกับอกแกร่งของเขา ก่อนจะจับหน้าสวยให้จ้องมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์

เมเดลีนพยาพยามดิ้นหนีจากการจับกุมของไรอันด้วยความตื่นตระหนก ก่อนเธอจะเห็นเจเรมี่ในที่สุด

“เจเรมี่…”

“ลินนี่!” เสียงของเจเรมี่ยังคงก้องอยู่ในหูของเมเดลีนอย่างชัดเจน

เมเดลีนจ้องไปที่ชายหนุ่มซึ่งร้อนใจและกระวนกระวายด้วยดวงตาที่ร้อนผ่าว

เธอรู้ว่าทำไมเจเรมี่จึงดูเหมือนแวบหนึ่งจะโกรธเกรี้ยวขึ้นมา เธอจึงพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของไรอันเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องมาเห็นภาพที่ไรอันกำลังทรมานเธอ

ไรอันรู้ทันแผนของเมเดลีน เขาจึงไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ทำตามที่ต้องการ เขายังคงจับกรามของหญิงสาวแน่นแล้วบังคับให้จ้องตรงไปที่กล้อง

ภาพนั้นฉีกหัวใจของเจเรมี่ออกเป็นชิ้น ๆ

เขาตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นว่าผมยาวสลวยของเมเดลีนถูกตัดให้สั้นลง

ผิวที่เคยใสและอมชมพู ในตอนนี้กลับดูซีดเผือดและหมองคล้ำอย่างน่ากลัว

หัวใจที่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ของเขารู้สึกทรมานราวกับมีเกลือถูเข้าไปในบาดแผลสด ขณะที่เขามองดูเมเดลีนพยายามอย่างหนักที่จะหนีจากไรอัน ทว่าก็ไม่เป็นผล

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ