เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1325

เจเรมี่คิดว่าตัวเองได้ยินผิดไป แต่เสียงของเมเดลีนก็เรียกเขาซ้ำอีกครั้ง

“คุณอยู่ตรงนั้นไหม?” เธอถาม ไม่มีเสียงน้ำไหลจากในห้องน้ำอีก เพราะแบบนั้นเสียงเรียกของเธอจึงชัดเจน

“คุณบอกว่าจะเฝ้าอยู่ที่ประตู แต่ตอนนี้กลับไม่ตอบฉัน คนขี้โกหก”

เสียงบ่นของเมเดลีนลอยเข้ามาเรียกสติเจเรมี่

เขาไม่เคยรู้สึกมีความสุขขนาดนี้หลังจากถูกตราหน้าว่าเป็นคนขี้โกหกมาก่อน

เจเรมี่ไม่ลังเลอีกต่อไป เขาตัดสินใจเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง

ตอนนี้เมเดลีนอาบน้ำเสร็จแล้วและสวมชุดคลุมอาบน้ำเอาไว้หลวม ๆ ขณะที่นั่งรอยู่ตรงขอบอ่างอาบน้ำ

ในห้องยังคงมีไอหมอกจาง ๆ ลอยอยู่ และยังไม่จางหายไป ภายใต้ม่านหมอกบางเบานั้นใบหน้าสีแดงอมชมพูของเมเดลีนที่มีหยดน้ำเกาะซึ่งดูสวยงามราวกับดอกบัวบริสุทธิ์ไร้มลทินก็ได้สะท้อนเข้ามาในดวงตาของเจเรมี่

คงจะโกหกหากเขาบอกว่าไม่หวั่นไหว ทว่าตอนนี้เขาก็ทำได้เพียงอดทนเอาไว้เท่านั้น

เมื่อเห็นเจเรมี่จ้องมองตัวเองอยู่อย่างนั้น เธอก็ค่อย ๆ เหยียดเท้าออกมา “ที่แผลฉันมีเลือดออก คุณช่วยพันแผลให้ฉันใหม่ได้ไหม?”

เธอพูดอย่างใจเย็น โดยไม่ได้พูดถึงเหตุการณ์ที่เจเรมี่เข้าห้องหน้ำมาก่อนหน้านี้

ร่างสูงย่อตัวลงและยกเท้าของเมเดลีนขึ้นมาดูด้วยท่าทางอ่อนโยน แล้วพบว่าผ้าก๊อซที่พันรอบแผลเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ ทั้งยังเปื้อนเลือดอีกด้วย

เขาจึงอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปอย่างไม่ลังเล

เมเดลีนเองคิดไม่ถึงว่าเขาจะทำอย่างนี้ เธอจึงโอบรอบคอเจเรมี่เอาไว้ตามสัญชาตญาณ

เธอมองเขาอย่างขุ่นเคืองทันที แต่เมื่อกำลังจะกล่าวตำหนิดวงตากลมสวยก็ต้องตะลึงเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นกรามคมสวยได้รูปของเจเรมี่

ในมุมนี้ของเขามันช่างดูคุ้นตาสำหรับเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ