บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1325
เจเรมี่คิดว่าตัวเองได้ยินผิดไป แต่เสียงของเมเดลีนก็เรียกเขาซ้ำอีกครั้ง
“คุณอยู่ตรงนั้นไหม?” เธอถาม ไม่มีเสียงน้ำไหลจากในห้องน้ำอีก เพราะแบบนั้นเสียงเรียกของเธอจึงชัดเจน
“คุณบอกว่าจะเฝ้าอยู่ที่ประตู แต่ตอนนี้กลับไม่ตอบฉัน คนขี้โกหก”
เสียงบ่นของเมเดลีนลอยเข้ามาเรียกสติเจเรมี่
เขาไม่เคยรู้สึกมีความสุขขนาดนี้หลังจากถูกตราหน้าว่าเป็นคนขี้โกหกมาก่อน
เจเรมี่ไม่ลังเลอีกต่อไป เขาตัดสินใจเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง
ตอนนี้เมเดลีนอาบน้ำเสร็จแล้วและสวมชุดคลุมอาบน้ำเอาไว้หลวม ๆ ขณะที่นั่งรอยู่ตรงขอบอ่างอาบน้ำ
ในห้องยังคงมีไอหมอกจาง ๆ ลอยอยู่ และยังไม่จางหายไป ภายใต้ม่านหมอกบางเบานั้นใบหน้าสีแดงอมชมพูของเมเดลีนที่มีหยดน้ำเกาะซึ่งดูสวยงามราวกับดอกบัวบริสุทธิ์ไร้มลทินก็ได้สะท้อนเข้ามาในดวงตาของเจเรมี่
คงจะโกหกหากเขาบอกว่าไม่หวั่นไหว ทว่าตอนนี้เขาก็ทำได้เพียงอดทนเอาไว้เท่านั้น
เมื่อเห็นเจเรมี่จ้องมองตัวเองอยู่อย่างนั้น เธอก็ค่อย ๆ เหยียดเท้าออกมา “ที่แผลฉันมีเลือดออก คุณช่วยพันแผลให้ฉันใหม่ได้ไหม?”
เธอพูดอย่างใจเย็น โดยไม่ได้พูดถึงเหตุการณ์ที่เจเรมี่เข้าห้องหน้ำมาก่อนหน้านี้
ร่างสูงย่อตัวลงและยกเท้าของเมเดลีนขึ้นมาดูด้วยท่าทางอ่อนโยน แล้วพบว่าผ้าก๊อซที่พันรอบแผลเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ ทั้งยังเปื้อนเลือดอีกด้วย
เขาจึงอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปอย่างไม่ลังเล
เมเดลีนเองคิดไม่ถึงว่าเขาจะทำอย่างนี้ เธอจึงโอบรอบคอเจเรมี่เอาไว้ตามสัญชาตญาณ
เธอมองเขาอย่างขุ่นเคืองทันที แต่เมื่อกำลังจะกล่าวตำหนิดวงตากลมสวยก็ต้องตะลึงเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นกรามคมสวยได้รูปของเจเรมี่
ในมุมนี้ของเขามันช่างดูคุ้นตาสำหรับเธอ
“ลินนี่” เจเรมี่เรียกชื่อแล้วนั่งลงข้าง ๆ เธอ
“คะ” เมเดลีนอดไม่ได้ที่จะตอบรับ
เขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะตอบรับเขาอย่างเชื่อฟังขนาดนี้ จึงรู้สึกมีความสุขเล็ก ๆ ภายในใจ
ฝ่ามืออุ่น ๆ ของเขาลูบแก้มที่แดงระเรื่อของเธอ ก่อนเขาจะพูดเบา ๆ ว่า “ลินนี่ ผมรู้ว่าคุณต้องทนทุกข์ทรมานมาก และรอคอยผมอยู่ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ คุณรอให้ผมพาช่วยพาคุณกลับบ้าน แต่ผมก็มาสายไป”
เมื่อเจเรมี่พูดอย่างนั้น คิ้วของเขาก็เริ่มขมวดเข้าหากันแน่น
เขารู้สึกสงสารลินนี่ของเขาจับใจ
ในตอนนี้เขาไม่สามารถสกัดกั้นความรักใคร่ที่แสดงออกมาผ่านแววตาของเขาได้ขณะที่มองใบหน้าเชื่อฟังของเมเดลีนซึ่งกำลังตั้งใจฟังเขา
“ผมคิดถึงคุณมาก ลินนี่”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...