เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1332

สีหน้าของเมเดลีนเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้ยินแบบนั้น พลางถามอย่างกระวนกระวาย “คุณจะหายไปเหรอ?”

ความขมขื่นในหัวใจถูกสลายด้วยความอ่อนหวานที่เขารู้สึกได้เมื่อเห็นว่าเธอห่วงใยตัวเองมากแค่ไหน แต่ในไม่ช้าเขาก็คิดว่าการกระทำของเขาอาจจะทำให้เรื่องมันเลยเถิดไปกันใหญ่

‘ทำไมฉันต้องทำให้เธอต้องเลือกด้วยนะ? ทำแบบนี้มันจะเป็นการสร้างปัญหาให้เธอเพิ่มหรือเปล่า?’

เจเรมี่ตอบเมเดลีนอย่างมั่นใจว่า “ไม่หรอก ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ”

เมเดลีนปล่อยมือด้วยความโล่งใจและรอยยิ้ม จากนั้นร่างสูงจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตัวเอง

มันเป็นช่วงปลายฤดูร้อนที่ชายหาดจึงมีคนไม่มากนัก ตอนนี้เมเดลีนกำลังยืนอยู่ข้างรถเพียงลำพัง ดวงตากลมทอดมองไปยังทะเลสีครามเบื้องหน้า ในขณะที่มีภาพจำหลายอย่างเกิดขึ้นภายในใจ

ทว่าขณะที่เธอกำลังกวาดสายตามองสิ่งต่าง ๆ อยู่นั้น ดวงตาคู่สวยของเธอก็มองเห็นร่างสูงที่ทำให้ร่างบางของเธอสั่นสะท้าน

ชายหนุ่มสวมหมวกแก๊ปและหน้ากากสีดำ เขามองเธอด้วยดวงตาเรียวอันคมกริบ

เมื่อมองเข้าไปในดวงตาคู่นั้น รอยยิ้มบนใบหน้าของเมเดลีนก็จางหายไป ประกายที่เคยมีก็ได้ดับวูบลง

เธออดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นและดูประหม่ามากขึ้นเรื่อย ๆ

“เจเรมี่” เมเดลีนพึมพำขณะที่หันหลังกลับมาทันที โดยไม่รู้ตัวร่างบางรีบเดินกึ่งวิ่งไปยังทางที่เจเรมี่เพิ่งเดินจากไป

เมื่อเห็นว่าเมเดลีนกำลังจะหนี ชายคนนั้นก็ดึงหมวกของเขาลงปิดใบหน้าแล้วรีบพุ่งมาหาเธอทันที

“เอวลีน”

เสียงเข้มที่ฟังดูราวกับฝันร้ายดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ

ดวงตาของเมเดลีนเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัวสุดขีด ทันใดนั้นสองขาก็รู้สึกอ่อนแรง และหยุดเดินไปดื้อ ๆ

เธอได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยเดินมาจากทางด้านหลังเรื่อย ๆ ก่อนจะรู้สึกเหมือนเงาของร่างสูงกำลังคืบคลานมาปกคลุมอยู่เหนือเธอ ความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุดได้กลืนแสงสว่างไปต่อหน้าต่อตาของเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ