บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1371

ก่อนที่เจเรมี่จะพูดจบ เฟลิเป้ก็ยิ้มและพยักหน้า

เขายืนอยู่ใต้ต้นไม้ข้างทางม้าลายและมองไปยังถนนที่วุ่นวาย แววตาเต็มไปด้วยความเศร้าและความเหงาอย่างสุดจะพรรณนา

“ตั้งแต่ที่เคธี่จากไป ในชีวิตฉันก็ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรพอจะทำให้อยากใช้ชีวิตต่อ ถ้าตอนนั้นฉันไม่เลือกทางที่ผิดและแตะเรื่องที่ไม่ควรแตะ เคธี่ก็คงไม่ตาย”

เฟลิเป้ลดสายตาลงด้วยความสำนึกผิด มือที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋ากางเกงกำรอบขวดแก้วอันเล็ก ๆ เอาไว้

คนที่เขารักที่สุดอยู่ในนี้

“ฉันได้ทำทุกอย่างที่ต้องทำแล้ว และแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันเองก็โดนทำลาย โยริคตาย แล้วไรอันก็ถูกจับ เพราะงั้นฉันเองก็ควรไปมอบตัว”

หลังจากที่พูดอย่างนั้น เฟลิเป้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แสงแดดส่องผ่านใบไม้สีเขียวและกิ่งก้านสร้างแสงตกกระทบบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเฟลิเป้ ขณะที่เขายิ้มออกมาด้วยความขมขื่น

“บางทีฉันก็สงสัยว่าทำไมเอวลีนถึงให้อภัยนายได้ และนายยังเก็บชิ้นส่วนที่กระจัดกระจายมาประกอบกันแล้วเริ่มต้นใหม่กับเธอ ทั้งที่นายทำร้ายเธอมากขนาดนั้นได้ยังไง และทำไมฉันกับเคธี่ถึงไม่มีโอกาสอย่างนั้นบ้าง?

“หลังจากนั้นฉันก็คิดทบทวนเป็นอย่างดีแล้ว และพบว่าฉันไม่ควรโทษใครทั้งนั้น แม้แต่พระเจ้าเองก็ตาม เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความผิดฉันที่สร้างปัญหาให้ตัวเอง”

เฟลิเป้หันกลับไปมองเจเรมี่ที่กำลังขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เจเรมี่ ฉันขอให้ชีวิตที่เหลือของนายกับเอวลีนพบเจอแต่ความสุขนะ ครั้งนี้ฉันอวยพรให้พวกนายด้วยใจจริง”

หลังจากเฟลิเป้พูดอย่างนั้น เขาก็เดินข้ามทางม้าลาย

เมื่อมองดูรูปร่างที่มั่นคงของเฟลิเป้ เจเรมี่ก็รู้สึกปวดใจอย่างไม่มีสาเหตุ

เขารู้ว่าเฟลิเป้ปรารถนาดีกับเขาและเมเดลีนจริง ๆ แต่หลังจากที่จากไปแล้วเฟลิเป้อาจจะไม่มีวันได้กลับมาอีก

สิ่งที่เขาสัมผัสได้ในตอนนี้คือความกังวลและความรู้สึกของเฟลิเป้ที่มีต่อเคธี่

แล้วเจเรมี่ก็พบว่าเป็นเรื่องตลกเช่นกันที่เมเดลีนพูดถูกในสิ่งที่เธอบอกเขาตอนนั้น

ผู้ชายทุกคนในตระกูลวิทแมนมีความชอบแบบแปลก ๆ หรือเปล่า? พวกเขาทำร้ายผู้หญิงที่รักตัวเอง แล้วสุดท้ายผู้หญิงเหล่านั้นก็กลับกลายเป็นคนที่พวกเขารักมากที่สุด

พวกเขาเพิ่งจะรู้ตัวก็ในตอนที่ผู้หญิงที่พวกเขารักโดนพวกเขาทำร้ายไปแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ