เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1388

ความคิดของเธอเริ่มฟุ้งซ่านขณะมองไปยังร่างนี้

“แม่ แม่…”

เธอกลับมามีสติอีกครั้งด้วยความงุนงงเมื่อได้ยินเสียงเรียกของลูกชาย

“แม่กลับบ้าน เราต้องรีบกลับบ้าน”

“โอเคจ้ะ”

เธอพยักหน้าแล้วหันกลับมาอีกครั้งในขณะที่อุ้มลูกชายตัวน้อยเอาไว้

แต่หลังจากหันกลับมาแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังทิศทางที่เฟลิเป้จากไป

…

คฤหาสน์วิทแมน

หลังอาหารเย็น ทั้งครอบครัวก็มานั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น

เมเดลีนรู้สึกว่างานล้นมือเมื่อทั้งลูก ๆ และแม่กำลังวุ่นอยู่รอบตัว

โชคดีที่แจ็คสันและลิเลียนเป็นเด็กมีเหตุผล เธอจึงไม่ต้องใช้ความพยายามในการเกลี้ยกล่อมพวกเขามากนัก ตรงกันข้ามกับเอโลอิสที่ต้องการเพื่อนและการปลอบโยนมากที่สุด

ในขณะนี้เองพุดดิ้ง ลูกชายคนสุดท้องของเธอก็อยู่กับเมเดลีน เด็กน้อยเตะขาสั้น ๆ ของเขาแล้วคลานไปที่โซฟาก่อนที่จะเริ่มกวนให้เมเดลีนกอดและหอมเขา

“แม่ กอด!”

เด็กน้อยกะพริบตาโตที่มีชีวิตชีวา ก่อนจะขอกอดอย่างไร้เดียงสา

เมื่อกำลังจะยื่นมือออกไป เจเรมี่ก็พาร่างเล็ก ๆ ของเขาออกไปเสียก่อน

“เดี๋ยวแดดดี้กอดพุดดิ้งเอง”

“แม่! อยากหาแม่!”

คนตัวเล็กเตะขาสั้น ๆ อย่างดื้อรั้น ในขณะที่ยื่นมือเล็ก ๆ ไปทางเมเดลีน ราวกับว่าเจเรมี่เป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขา

เจเรมี่เองก็เข้าใจ แต่ด้วยเหตุนี้เขาจึงอยากจะมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กน้อยให้มากขึ้นไปอีก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ