เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1391

เมเดลีนรีบวิ่งไปยังบันไดที่พังลงมาทันที

ฌอนที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ได้ยินเสียงกรีดร้องบีบหัวใจของลูกสาว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปด้านใน

เมเดลีนรีบวิ่งไปยังจุดที่เจเรมี่ล้มลงอย่างตื่นตระหนก เมื่อเห็นเขานอนนิ่งอยู่บนพื้น เธอก็รู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างเสียดแทงเข้าไปในหัวใจ

“เจเรมี่!”

เมเดลีนหน้าซีดเธอรีบคุกเข่าลงประคองใบหน้าของเจเรมี่ไว้ในอ้อมแขน

“เจเรมี่ ตื่นสิ เจเรมี่! อย่าทำให้ฉันกลัวสิ!” ดวงตากลมมืดหม่น มือไม้สั่นอย่างรุนแรง

เธอปัดฝุ่นออกจากใบหน้าของเขา แล้วลูบคิ้วเข้มด้วยมืออันสั่นเทา จากนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาอย่างเงียบ ๆ

“เจเรมี่ อย่าทำให้ฉันกลัวสิ ได้โปรด อย่าทำให้ฉันกลัวเลยนะ ถ้าไม่มีคุณฉันคงทนไม่ไหว ฉันทนไม่ได้ที่จะเสียคุณไป

“เจเรมี่ ฉันเหนื่อยมากจากการเดินทางครั้งนี้ ตลอดชีวิตของฉัน ฉันแค่ต้องการให้คุณทะนุถนอมและอยู่ดูแลฉัน คุณจะปล่อยให้ฉันต้องอยู่ตามลำพังไม่ได้แล้วนะ ใช่ไหม? ได้โปรดเถอะ…”

เมเดลีนกดหน้าผากของเธอแนบสนิทกับหน้าผากของเจเรมี่

“เจเรมี่…”

“เกิดอะไรขึ้นเอวลีน?” ฌอนมองไปยังเจเรมี่ซึ่งนอนหมดสติอยู่บนพื้น แล้วเหลือบไปเห็นรูบันไดที่ถล่มลงมาเหนือเขา เท่านั้นก็ฌอนก็เข้าใจได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“เอวลีน พาเจเรมี่ไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!”

เมเดลีนจับหัวของเจเรมี่แล้วเงยหน้าขึ้นมองด้วยน้ำตา

เมื่อเห็นอาการที่น่าเป็นห่วงของเขา เธอก็ทำอะไรไม่ถูก

เธอไม่ต้องการสัมผัสกับความรู้สึกที่เจ็บปวดแบบนี้อีกซ้ำ ๆ

เธอกอดเขาไว้ด้วยความมึนงง เธอไม่รู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บตรงไหน แต่ก็รู้สึกสบายใจมากกว่าที่ได้กอดเขาไว้แบบนี้ และได้รู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเขา

เมื่อรถพยาบาลมาถึง พวกเขาก็ใช้เปลหามเจเรมี่ไปทันที

เมเดลีนเองก็เข้าไปในรถพยาบาล ขณะที่ฌอนก็ขับรถตามมาติด ๆ

แต่หลังจากมาถึงโรงพยาบาล จู่ ๆ ฌอนก็รู้สึกว่ามือและเท้าของเขาเย็นเฉียบ

เขาลืมเอโลอิสไปแล้ว!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ