เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1402

เธอมีเพียงความคิดเดียวเท่านั้นคือต้องช่วยเมเดลีน

เมเดลีนไม่คิดว่าเอโลอิสจะมีแรงเยอะเป็นอีกเท่าตัวเพื่อที่จะเข้าไปช่วย ‘เธอ’

ร่างบางเดินเซถอยหลังไปสองก้าวก่อนจะชนเข้ากับชั้นหนังสือข้างตัว

ชั้นหนังสือแกว่งไปแกว่งมาราวกับว่ามันกำลังจะล้มลง

การชนนั้นทำให้เธอรู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่เมเดลีนไม่มีเวลามากังวลเกี่ยวกับตัวเองนัก เพราะขณะนี้เธอเห็นผู้เป็นแม่กำลังก้าวเข้าไปในกองไฟแล้ว

“แม่!” เธอร้องออกมาแล้ววิ่งไปกอดเอโลอิสไว้ด้วยน้ำตาที่ไหลอาบหน้า

“ดูหนูสิ แม่ หนูคือเอวลีนจริง ๆ!” เมเดลีนกอดเอโลอิสแล้วเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ

“เอวลีนของฉัน...” เอโลอิสตกตะลึงไปชั่วครู่ ขณะที่จ้องหน้าเมเดลีนอย่างว่างเปล่า ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยและคำถามมากมาย “ไม่ คุณไม่ใช่เอวลีน เธอไม่เคยคุยกับฉันเลย เธอเกลียดฉัน คุณไม่ใช่... แค่ก แค่ก แค่ก คุณไม่ใช่...”

เมเดลีนโอบแขนรอบตัวเอโลอิส “เอวลีนเลิกเกลียดแม่ไปนานแล้วค่ะ หนูรู้ว่าคุณไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเอวลีน เธอจะไม่โทษคุณอีก”

“เอวลีนไม่โทษฉันแล้วเหรอ?” ราวกับว่าคำพูดของเมเดลีนจะทะลุไปถึงเอโลอิส เอโลอิสยกมือขึ้นแตะแก้มที่เปื้อนน้ำตาของลูกสาว พลางขมวดคิ้ว “เธอไม่โทษฉันแล้วจริง ๆ เหรอเอวลีน?”

เมเดลีนพยักหน้าและบีบมือของเอโลอิส “จริงสิคะ เอวลีนไม่โทษแม่ เอวลีนรักแม่มาก แค่ก แค่ก”

เอโลอิสดูเหมือนจะเข้าใจและยิ้มอย่างโล่งใจ “ถ้าอย่างนั้นคุณจะกลับบ้านกับฉันไหม เอวลีน?”

“ค่ะ! หนูจะกลับบ้านกับแม่นะ! ครอบครัวของเราจะไม่แยกจากกันอีก!”

“จ้ะ” รอยยิ้มแห่งความรักปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเอโลอิส เธอยกมือขึ้นลูบศีรษะของเมเดลีน แต่จู่ ๆ สายตาที่หวาดระแวงก็กลับมาบดบังความใจดีของเธออีกครั้ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ