บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 145

เมเรดิธโยนช่อดอกไม้ที่มือทิ้งอย่างไม่ใยดี และรีบวิ่งไปขว้างหน้ามาเดลีนอย่างเร่งรีบ เธอเริ่มสะอื้นตามบทปกติที่คอยแต่สวมหน้ากากที่น่าสงสารบนใบหน้าของเธอเสมอมา

“แมดดี้ วันนี้เป็นพิธีหมั้นของฉันและเจเรมี่ ฉันรู้ว่าเธอเกลียดฉัน แต่ฉันหวังว่าเธอจะไม่ทำอะไรแบบไร้ความคิดเพียงเพื่อทำร้ายคนที่ฉันรักหลอกนะ”

“มาเดลีน วันนี้เป็นงานหมั้นของลูกสาวสุดที่รักและลูกเขยของผม ถ้าไม่อยากมีปัญหา เธอควรไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” ฌอนเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงดุดัน เขาต้องการไล่เธอให้ออกจากงานนี้ไป

“มาเดลีน สำหรับผู้หญิงโหดร้ายและไร้หัวใจอย่างเธอยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้…บทลงโทษพวกนั้นมันน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับเธอ ไปให้พ้น! ถ้าไม่ ฉันจะทำให้เธอต้องเสียใจ!” เอโลอิสขู่

มาเดลีนจุกในใจเป็นอย่างมาก กระนั้น เธอยังคงมีสีหน้าสงบ เธอยิ้มอย่างใจกว้าง และพูดว่า “คุณรู้ดวงชะตาของฉันหรือไงกัน นายหญิงแห่งมอนต์โกเมอรี? ฉันมีชีวิตที่ขื่นขมและลำบากมาจนถึงอายุเท่านี้”

เมื่อเจเรมี่ได้ยินเช่นนั้นเขารู้สึกว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของมาเดลีนนั้นช่างน่ามองเป็นพิเศษ มันน่าสะพรึงกลัวจนกัดกินจิตใจเขาเช่นกัน

ใบหน้าของเอโลอิสและฌอนเปลี่ยนเป็นสีเข้ม “มาเดลีน ยัยคนชั่วร้าย ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้? นี่ยังพยายามที่จะเข้ามาแทรกการแต่งงานของเจเรมี่กับเมอร์อีกงั้นหรอ?”

“ฉันกับเจเรมี่แต่งงานกันมาสามปีและเราเพิ่งหย่ากันได้ไม่นาน แต่เด็กที่เมเรดิธมีให้เจเรมี่ตอนนี้อายุประมาณสองขวบแล้ว ดังนั้น ใครคือคนที่เข้ามาแทรกระหว่างการแต่งงานของคนอื่น? ใครคือเมียน้อยที่ไร้ยางอายกันแน่?”

“เธอ…” หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น เอโลอิสและฌอนก็ไม่มีอะไรจะพูดต่อ ในขณะเดียวกันใบหน้าของเมเรดิธแปรเปลี่ยนไปอย่างน่ากลัวมาก

แขกที่มางานเริ่มพากัซุบซิบ พวกเขารู้เเละได้ยินเรื่องนี้มาเช่นกัน

มาเดลีนสามารถจินตนาการถึงใบหน้าของเมเรดิธในขณะนี้ เธอยิ้มและเดินไปตามทิศทางเสียงของเจเรมี่

“อดีตสามีของฉัน” มาเดลีนเรียกเจเรมี่ “ฉันรู้ว่าพวกคุณไม่อยากเห็นฉัน โดยเฉพาะคุณ ดังนั้นฉันไปทันทีหลังจากที่ฉันให้ของขวัญกับคุณแล้ว”

เจเรมี่รู้สึกได้ถึงขมับที่สั่นไหวของเขา ดวงตาที่ลึกล้ำของเขาจับจ้องไปที่มาเดลีนและน้ำเสียงของเขาฟังดูอ่อนโยนขึ้น “เธอต้องการให้อะไรกับเพวกเรา?”

มาเดลีนใช้ความรู้สึกของมองไปในทิศทางที่เจเรมี่ยืนอยู่แทนสายตาที่สูญเสียการมองเห็น