บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 147

“ไปให้พ้น! อย่าแตะต้องเธอ!”

เจเรมี่ตะคอกในทันที เขาวิ่งออกไปในขณะที่สองมืออุ้มมาเดลีนขึ้นพาเธอไปที่ถนนก่อนจะโบกมือเรียกรถแท็กซี่

เอวาจมอยู่ในความงุนงงอยู่อย่างนั้นสองสามวินาทีก่อนที่เธอจะวิ่งตามพวกเขาไป

เมเรดิธและเอโลอิสรีบวิ่งตามออกไปเช่นกัน พวกเขาไม่มีเวลาที่หยุดเจเรมี่หลังจากเห็นว่าเขาขึ้นรถแท็กซี่ไปกับมาเดลีนแล้ว

เอวากำหมัดแน่นและกัดฟัน เธอไม่คิดอะไรมาก่อนว่าจะวิ่งไล่ตามพวกเขา

ไฟของห้องฉุกเฉินสว่างขึ้นในขณะที่เจเรมี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องรอญาติอย่างเงียบ ๆ เขาไม่มีการแสดงออกบนสีหน้าใด ๆ

ความอบอุ่นและกลิ่นหอมของมาเดลีนยังคงอบอวลอยู่ในอ้อมแขน อย่างไรก็ตาม เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเปื้อนไปด้วยเลือดที่เธออาเจียนออกมา มีเลือดออกมามากมายและมันดูเป็นภาพที่ไม่พึงประสงค์เท่าที่ควร

เขาหลับตาลง สมองของเขาหมกมุ่นยังยู่กับสิ่งที่มาเดลีนพูดก่อนที่เธอจะหลับตาลงไป

“เจเรมี่ วิทแมน นายมันเลือดเย็นน่าขยะแขยงที่สุดในโลก!”

เสียงกรีดร้องของเอวาดังขึ้นต่อหน้าเขา เจเรมี่เงยหน้าขึ้นช้า ๆ มีการมองที่เป็นเหมือนลางไม่ดีน่ากลัวในดวงตาของเขา และมันดูราวกับว่าเขากำลังจะเขมือบใครบางคนตลอดเวลา อย่างไรก็ตาม เอวาไม่ได้กลัว เธอมองเจเรมี่ด้วยน้ำตาคลอเบ้าขณะที่เธอสะอื้น

“เจเรมี่ มันจะไม่เป็นไรเลยถ้านายไม่ได้รักแมดดี้ แต่ทำไมนายต้องทรมานเธอแบบนี้?”

“สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลย! เธอถูกใส่ร้าย! ทำไมนายถึงโยนความผิดทั้งหมดให้กับเธอ?”

“แมดดี้จงรักภักดีต่อนายโดยไม่เคยมีการนอกใจนายมาก่อนทั้งตอนนั้นหรือตอนนี้ แต่นายกลับกล่าวหาว่าเธอนอนกับผู้ชายคนอื่น และยังปฏิเสธความจริงที่ว่าเธอได้ให้กำเนิดลูกของนายอย่างไร้ความปราณี! รู้ไหมว่าตัวนายเองโหดร้ายแค่ไหน?”

“หากเธอไม่หลงรักนายล่ะก็…ถ้าเธอไม่ได้รักนายมากขนาดนี้ ทำไมเธอต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเด็กคนนั้น? แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น นายก็ไม่สนใจอะไรและยังบดกระดูกของเด็กคนนั้นให้กลายเป็นฝุ่น! นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?”