สรุปเนื้อหา บทที่ 2 – บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก
บท บทที่ 2 ของ บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เด็กลำดับที่สิบหก อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
วันต่อมา เมเดลีนตื่นขึ้นจากการนอนหลับของเธอ
ก่อนที่เธอจะทันรู้ตัวดี กล่องยาคุมกำเนิดถูกโยนมาที่เธอ
“กินซะ”
เมเดลีนยกหัวขึ้น และเห็นเจเรมี่แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เขาดูสุขุมและสง่างาม ต่างจากปีศาจที่แสนโหดร้ายที่เธอเจอเมื่อคืนนี้
เธอมองไปที่กล่องยาคุมกำเนิด หัวใจของเมเดลีนเริ่มสั่นคลอน
เธอท้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และเธอไม่ควรกินยาคุมกำเนิด มันอาจทำให้เด็กในท้องพิการได้
“ทำไมเธอยังไม่กินอีกล่ะ? หรืออยากให้ฉันป้อนให้งั้นเหรอ?”
ในขณะที่เจเรมี่มองไปที่เมเดลีน เขาก็ดูกระวนกระวายเล็กน้อย
“เมเดลีน ฉันบอกเธอแล้ว ฉันไม่คิดที่จะมีลูก เธอมันก็แค่ผู้หญิงต่ำต้อยไร้ยางอายที่แว้งกัดคนที่เลี้ยงดูเธอมา เธอไม่คู่ควรที่จะเป็นแม่ของลูกฉัน!”
คำพูดของชายหนุ่มฝังลึกลงในหัวใจของเมเดลีน
นี่ก็เข้าฤดูร้อนแล้ว แต่เธอยังคงรู้สึกถึงลมหนาวที่พัดเข้ามาสู่หัวใจของเธอ
เธอคิดว่าเด็กคนนี้จะช่วยเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจเรมี่ได้ แต่ดูเหมือนเธอจะไร้เดียงสาเกินไป
ในตอนนี้ เธอไม่กล้าแม้แต่จะบอกเขาว่าเธอกำลังท้องลูกของเขาอยู่
ถึงกระนั้น ภายใต้การจ้องมองอันแสนเย็นชาของเจเรมี่ ทำให้เธอไม่มีทางเลือก เธอจึงแกล้งทำเป็นกินยาเข้าไป ทั้งที่ความจริงคือ เธอซ่อนมันไว้ใต้ลิ้นของเธอ
เมเดลีนรู้สึกผิด เธอกลัวว่าเจเรมี่จะดูเธอออก แต่อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
เจเรมี่มองไปที่สายที่โทรเข้ามา และรับทันทีอย่างไม่ลังเล ก่อนที่เขาจะขมวดคิ้วเข้าหากัน
“อะไรนะ? เมเรดิธพยายามจะฆ่าตัวตายเหรอ? ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ?”
เมเดลีนรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน เมอร์พยายามจะฆ่าตัวตายงั้นเหรอ?
เธอไม่สนใจกับอาการไม่สบายที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเธอ เธอรีบทำความสะอาดตัวเอง และเลือกเสื้อผ้ามาใส่แบบลวก ๆ ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งลงไปชั้นล่าง
เจเรมี่สตาร์ทรถและกำลังจะออกไปแล้ว อย่างไรก็ตาม ประตูฝั่งที่นั่งข้างคนขับก็ได้ถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว
“เอามือสกปรกของเธอออกไป ใครอนุญาตให้เธอนั่งบนรถของฉัน?”
คำพูดที่เย็นชาและไร้หัวใจ ทำให้เมเดลีนรีบดึงมือออกจากรถ เธอช่างต่ำต้อยราวกับผืนดิน ในทุก ๆ ครั้งที่มองไปยังเจเรมี่
“เมอร์...”
“เมเดลีน เธอนี่มันไม่สำนึก! กล้าดียังไงถึงได้มาหาเมเรดิธ! ”
แค่เพียงเมเดลีนกำลังจะก้าวเดินไป น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธก็ดังมาจากข้างหลัง
น้ำเสียงที่คุ้นเคย มันคือเสียงแม่ของเมเรดิธ คุณโรส เทนเนอร์
เมเดลีนหันกลับมาและถูกตบเข้าที่หน้าอย่างแรง ส่งผลให้การมองเห็นของเธอพล่าเบลอจากการตบที่รุนแรง
“นางผู้หญิงแพศยาไร้ยางอาย เรารับเลี้ยงเธอด้วยความเมตตา ให้เธอได้มีกิน ให้เธอมีเสื้อผ้าใส่ และในตอนสุดท้าย เธอกลับเป็นคนอกตัญญูที่แย่งคู่หมั้นของเมเรดิธไป!”
ทันใดนั้น โรสก็เริ่มพูดถึงเรื่องที่เธอหลับนอนกับเจเรมี่เมื่อสามเดือนก่อน อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
เมเดลีนอยากจะอธิบายเกี่ยวกับตัวเธอ แต่เธอกลับถูกตบเข้าที่ใบหน้าอีกครั้ง
มุมปากของเธอกำลังมีเลือดซึมออกมาหลังจากที่ถูกตบ ยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอรู้สึกวิงเวียนและเกือบล้มลงไปในที่สุด ตามด้วยเสียงตะโกนของจอห์น ครอว์ฟอร์ด ที่ดังขึ้นเข้าในหูของเธอ
“เมเดลีน นับจากวันนี้เป็นต้นไป เธอไม่ใช่คนของครอว์ฟอร์ดอีกต่อไป เราไม่มีลูกสาวที่ไร้ยางอายที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่เธอต้องการแบบนี้!”
หลังจากที่เขาพูดจบ จอห์นก็เตะเมเดลีน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...