ณ เวลานี้ คำวิจารณ์รุนแรงได้เริ่มดังขึ้นกระหึ่มจากทุกสิ่งรอบตัวเธอ เมเรดิธยิ้มกว้างขณะที่เธอพูดอะไรบางอย่างข้างหูเอโลอิส
ไม่นานจากนั้น เมเรดิธเดินมา เธอมองมาเดลีนและถอนหายใจออกมา “คุณควินน์ ฉันไม่ได้คิดว่าคุณจะสะเพร่าเหมือนมาเดลีน แม้ว่าทั้งสองจะหน้าตาเหมือนกันทุกประการ!”
เมเรดิธล้อเลียนเธอด้วยสายตาแห่งการดูถูก “คุณนายแลงฟอร์ด คุณพูดถูก และนั่นได้มีคนขโมยสร้อยข้อมือของคุณนายไปต่อหน้าต่อตาทุกคนในคฤหาสน์วิทแมนในตอนนั้น แต่มว่า ถึงอย่างนั้นเเล้วผู้หญิงคนนี้ที่คุณกำลังจับตัวไว้อยู่ในตอนนี้ไม่ใช่คนเดียวกับเธอในตอนนั้น แม้พวกเขาทั้งคู่จะดูเหมือนกันก็ตาม”
“อะไร? ไม่ใช่เธอ? ฉันจำหน้าเธอได้อย่างแน่นอน!” ผู้หญิงคนนั้นชี้นิ้วไปที่หน้าของมาเดลีน และพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ
“คุณนายแลงฟอร์ด ไม่ใช่เธอ” แม่ของเจเรมี่เดินเข้ามาในวงสนทนา เธอเองก็ดูถูกมาเดลีนเช่นกัน “วีล่า ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าเจ้าของร้านมิสเลดี้อย่างคุณจะไปขโมยสร้อยข้อมือของลูกค้า นี่หัวเธอได้รับบาดเจ็บหรือไงกัน?”
“เธอไม่ใช่แค่เป็นนักมือเบา แต่เธอยังมีนิสัยชอบขโมยคู่หมั้นของคนอื่นอีกด้วย!” เอโลอิสเสริม เธอกำลังมองมาเดลีนอย่างรังเกียจและดูถูกในเวลาเดียวกัน
บรรยากาศของงานเลี้ยงเปลี่ยนไปโดยการที่ทุกคนมองมาเดลีนด้วยความสงสัยและดูถูกอย่างโจ่งแจ้ง
คุณนายแลงฟอร์ดจับข้อมือของมาเดลีนแน่นยิ่งขึ้นตอนนี้ เธอรู้สึกมั่นใจขึ้นมากกว่าเดิม “ถึงแม้ว่าเธอทั้งคู่จะเป็นคนละคนกั นแต่เธอก็ยังเป็นคนขโมยสร้อยข้อมือของฉันไปอยู่ดี! ฮึ่ม นังขี้ขโมยไร้ยางอาย! ฉันจะพาเธอไปสถานีตำรวจเดี๋ยวนี้!”
เธอกรีดร้องออกมาอย่างหยาบคาย ในเวลาเดียวกัน เธอเริ่มฉุดกระชากมาเดลีนไปด้วยการบังคับขู่เข็ญ
ผู้จัดการหัวหน้าฝ่ายออกแบบไม่สามารถมองดูสิ่งนี้ต่อไปได้อีก พวกเขากำลังจะเข้าไปช่วยมาเดลีน แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ลงมือทำอะไรนั้น เขาเห็นมาเดลีนยืนอยู่ที่เดิม เธอไม่เพียงแต่ไม่ขยับไปไหน แต่เธอยังหลุดพ้นจากการจับกุมของหญิงดังกล่าวหลังจากดึงเธอด้วยแรงทั้งหมดที่มี
ผู้หญิงคนนั้นเสียหลักเธอสะดุดจนเซถอยหลัง และบังเอิญ เธอเหยียบข้อเท้าของเมเรดิธเข้า
เมเรดิธกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดและผลักผู้หญิงคนนั้นออกไปอย่างโกรธเกรี้ยว
เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็น ดังนั้นเธอรีบพุ่งเป้าไปที่มาเดลีนอีกครั้งทันที “นังตัวดี …”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...