เธอเดินเข้าไปดูด้วยความสงสัยและเห็นว่าสิ่งที่อยู่ในมือของเขาเป็นไดอารี่เล่มโปรดของเธอ ภายในเล่มนั้นเต็มไปด้วยความรักและเจตนาที่แน่วแน่ในอดีตที่เคยมีให้กับเขา
มาเดลีนเยาะเย้ยเมื่อนึกถึงตัวเองในสมัยก่อน เธอโง่จนตาบอดและหูหนวก
เธอคว้าเอาไดอารี่เล่มนั้นก่อนจะหันหลังกลับไป แต่ทว่า ในขณะที่เธอกำลังคว้าเอาไดอารี่ในมือเขานั้น เจเรมี่ได้ดึงเธอเข้าไปไว้ในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง
มาเดลีนไม่ทันได้ตั้งตัวเธอสะดุดล้มลงไปบนพื้น ตัวเธอกระแทกเข้าแผ่นอกที่หนาแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขา
ดวงตาของเขายังคงดูเมาค้างหลงเหลืออยู่ ในขณะที่เขามองเธออย่างไม่สบอารมณ์
“อย่าไปไหน ตกลงไหม? อย่าทิ้งฉันไปอีก”
“เจเรมี่ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันไม่ใช่คนที่คุณกำลังคิดถึง” มาเดลีนพยายามเต็มที่ที่จะหนี แต่เจเรมี่ ก็ยิ้มและจ้องตรงไปที่เธอ ตอนนี้เขากอดเธอแน่นกว่าเดิม
มาเดลีนหลบหนีจากการเกาะกุมของเขาไม่ได้แม้ว่าเธอจะพยายามดิ้นแค่ไหนก็ตาม
เขากอดรัดเธอไว้แน่นด้วยความรัก ก่อนที่จะหลับไปในที่สุด
มาเดลีนเหงื่อออกมากมายจากการที่เธอพยายามดิ้นรนหาทางออกจากการจับกุมของเขา ในท้ายที่สุด เธอกลับหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าในอ้อมแขนของเขา
แสงแรกของดวงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้เจเรมี่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับคิ้วที่ผูกโบว์ เขาลืมตาขึ้นมาเห็นผู้หญิงกำลังอยู่ในห้วงนิทราในอ้อมแขนของตัวเอง เขายกมือขึ้นและลูบไล้คิ้ว จมูก และริมฝีปากที่สวยงามของเธอ
นิ้วของเขาสัมผัสไปตามใบหน้าของเธอก่อนจะหยุดที่คอเสื้อที่เปิดอยู่
มาเดลีนตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ บางอย่าง ในขณะที่เธอลืมตาขึ้นมา เธอเห็นถึงความหนาวเย็นของเจเรมี่
“ผมขอโทษที่ผมทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับคุณอีกครั้งเมื่อคืนนี้” เขาพูด “ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นเลยผมจะรับผิดชอบอย่างเต็มที่”
“รับผิดชอบโดยการที่คุณหมายความว่าคุณจะแต่งงานกับฉันใช่ไหม?” มาเดลีนลุกขึ้นนั่งช้า ๆ “ฉันเคยบอกไปแล้วว่าฉันจะไม่แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รักฉัน”
“ถ้าผมบอกว่าผมรักคุณล่ะ?” เจเรมี่จ้องตรงไปที่ใบหน้าที่สวยงามตรงหน้าเขา “ให้เวลาผมสักนิด ผมจะจัดการเตรียมงานแต่งงานให้เรียบร้อย”
เขาสัญญาโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ปฏิเสธด้วยซ้ำ
เป้าหมายลำดับสุดท้ายของมาเดลีนคือการแต่งงานกับเจเรมี่ ทว่าเธอไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นในเร็ว ๆ นี้
แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเจเรมี่กำลังคิดอะไรอยู่ แต่เธอก็มั่นใจว่าเขาตกหลุมรักเธออย่างแน่นอน
หลังจากที่เธอกลับบ้านแล้ว เธอได้เล่าความคืบหน้าของเธอให้เฟลิเป้ฟัง
เฟลิเป้มองเธอและพูดในสิ่งเดียวกันว่า “วีล่า ผมหวังว่าคุณจะคิดเรื่องนี้อย่างชัดเจนแล้วนะ”
“ฉันต้องแต่งงานกับเขา” มาเดลีนพูดอย่างหนักแน่น “ฉันจะทำให้เขาต้องชดใช้ในราคาที่หนักหนา ฉันต้องการให้เขาไม่มีความสงบสุข ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์หรืออาชีพการงานก็ตาม”
เมื่อเขาเห็นไฟแห่งความแก้แค้นในดวงตาที่ลุกโชน ทำให้เขาหยุดให้คำแนะเธอ
ไม่นาน หลังจากนั้น เธอได้รับการแจ้งเตือนจากทวีตเตอร์หัวข้อร้อนแรงในชั่วโมงนี้สองสามรายการในโทรศัพท์ของเธอ
# การแต่งงานของ เจเรมี่ วิทแมน และ เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด
# นายท่านผู้ร่ำรวยที่สุดของเกลนเดลกำลังแต่งงานกับทายาทมอนต์โกเมอรี
เมื่อมาเดลีนเห็นหัวข้อข่าวพวกนี้ เธอกดเข้าไปอ่านเนื้อหาข้างในด้วยความอยากรู้ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เธอเห็นว่าข่าวนี้มาจากแหล่งข่าวที่ได้รับการยืนยันแล้ว ซึ่งมันหมายความว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
เขาจะแต่งงานกับเมเรดิธเหรอ?
ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้?
มาเดลีนรู้สึกเจ็บปวดในใจ และทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ทันทีที่เธอกดรับสาย เสียงของผู้ที่ได้รับชัยชนะของเมเรดิธดังขึ้น “วีล่า ฉันค่อนข้างมั่นใจเลยนะว่าเธอเห็นข่าวการแต่งงานของฉันและเจเรมี่เรียบร้อยแล้ว ฉันจะบอกให้อีกนะว่าฉันกำลังจะแต่งงานกับเขาในอีกสองวันนี้แล้ว”
น้ำเสียงของเมเรดิธหยิ่งยโสและเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหนือกว่า มันค่อนข้างชัดเจนว่าเธอกำลังพูดความจริง
“หืม นี่เธอคิดว่าเธอสามารถหลอกล่อเจเรมี่เพราะเธอแค่ดูเหมือนยัยมาเดลีนเท่านั้นงั้นเหรอ? ฉันขอบอกไปตรงนี้เลยนะ เจเรมี่รังเกียจใบหน้าของเธอมากยิ่งกว่าสิ่งไหน เธอคิดว่าตัวเองจะมาเทียบฉันได้งั้นเหรอ?
“ฉันกำลังวางแผนคุยเรื่องงานแต่งงานของเราในคฤหาสน์วิทแมน เจเรมี่ต้องรักฉันมากแน่ ๆ เขายังบอกอีกนะว่าเขาจะวางแผนแต่งงานตามความปรารถนาของฉัน ฟังให้ดีนะว่าฉันจะเป็นนายหญิงของวิทแมนคนเดียวเท่านั้น! และเธอควรไปให้พ้นเราทั้งสองคนให้มากที่สุด!”
บี๊บ
ก่อนที่มาเดลีนจะพูดอะไรกับเมเรดิธ แต่เมเรดิธดันวางสายโทรศัพท์ไปก่อน
มาเดลีนถือโทรศัพท์ไว้ในมือแน่น ภายในจิตใจได้ยินคำพูดที่เต็มไปด้วยชัยชนะและยั่วยุของเมเรดิธ เธอหรี่ตาแคบลงเหมือนมีแสงแวววาวที่น่ากลัวปรากฏขึ้นในดวงตาทั้งสองข้าง
ทุกคนในคฤหาสน์วิทแมนกำลังเตรียมงานแต่งงานอย่างมีความสุข
มาเดลีนเพิ่งจะก้าวลงจากรถไปไม่นานแต่ในขณะที่รับสายเจเรมี่เสียงของเขาทุ้ม “วีล่า ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”
“ฉันเองก็มีบางอย่างจะบอกคุณเช่นกัน” มาเดลีนพูดช้า ๆ “ฉันอยู่หน้าคฤหาสถ์วิทแมน ”
เธอวางสายโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไป
เจเรมี่ที่กำลังถูกเมเรดิธเซ้าซี้ให้เลือกชุดแต่งงานอยู่นั้น เมื่อเขาได้ยินที่เธอบอกว่าอยู่หน้าคฤหาสน์เช่นนั้น เขาจึงลุกขึ้นยืนและมองออกไปนอกประตู
“เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้น?” เมเรดิธกระพริบตาและมองเขา หลังจากที่เธอพูดไม่นานหลังจากนั้น เธอเห็นใครบางคนกำลังเดินเข้ามาจากหน้าประตู
แม่ของเจเรมี่และเอโลอิสกำลังคุยเรื่องงานแต่งงานกันอย่างมีความสุข กระนั้น ในทันทีที่พวกเธอเห็นวีล่า ใบหน้าของทั้งคู่ตึงเครียดขึ้นมาทันที
“มาทำอะไรที่นี่?” แม่เจเรมี่ถามด้วยความโกรธ
“วีล่า เธอไม่ได้ถูกเชิญให้มาที่นี่ ออกไปเดี๋ยวนี้!" เอโลอิสตะโกนไล่เธอไป
เมเรดิธลุกขึ้นยืนเช่นกัน ตอนนี้เธอไม่ได้ดูหยิ่งเหมือนในโทรศัพท์อีกต่อไปเธอสวมหน้ากากให้ดูว่าเธอกำลังอ่อนแอ “คุณควินน์ เจเรมี่และฉันกำลังจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ ฉันหวังว่าเธอจะหยุดราวีพวกเราได้แล้ว”
มาเดลีนมองไปที่ผู้หญิงสามคนอย่างเย็นชา ก่อนที่เธอจะเดินตรงเข้าไปหาเจเรมี่และเอ่ยปากพูดกับเขาว่า “เจเรมี่ ฉันท้อง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ