“...” ชายคนดังกล่าวถึงกับเงียบ
มาเดลีนค่อย ๆ รูดซิปหยิบเอาทิชชูจากกระเป๋าเสื้อวอร์มกันน้ำของเธอออกมา จากนั้น เธอก้มลงใช้นิ้วมือเพียงสองนิ้วคีบซองเงินนั้นขึ้นมา
“นี่สรุปแล้วคุณได้โทรแจ้งตำรวจหรือเปล่า คุณนายมอนต์โกเมอรี?” เธอยิ้มออกมาเหมือนกำลังคุมเกมนี้อยู่ ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นคล้ายกับพระจันทร์เสี้ยวที่ส่องสว่างเชิดฉายในคืนนี้
เอโลอิสจ้องเธอตาเขม็ง “รอก่อนเถอะวีล่า ตำรวจจะมาถึงที่นี่เร็ว ๆ นี้แน่นอน อย่าคิดแม้แต่จะมาเล่นลิ้นกับเรื่องนี้”
“คุณควรปล่อยให้โอกาสลูกสาวสุดที่รักของตัวเองได้พูดเอาตัวรอดบ้างนะ” มาเดลีนเขย่าซองในมือของเธอ “ถ้ายังไงก็ต้องขอบคุณที่ให้หลักฐานกับฉัน และถ้าฉันเดาไม่ผิดฉันคิดว่าลายนิ้วมือของคนบงการเรื่องนี้คงจะยังอยู่บนซองจดหมายนี้อย่างแน่นอน”
“...”
“...”
สีหน้าของชายคนนั้นหยุดนิ่งไปในขณะที่เขามองเมเรดิธโดยไม่รู้ตัว
ในทางกลับกัน เวลาเดียวกันนั้นเองริมฝีปากเมเรดิธกำลังกระตุก คล้ายกับว่าตอนนี้เธอกำลังพ่ายแพ้
มาเดลีนยิ้มกว้างออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นสีหน้าของคนพวกนั้น “คุณนายมอนต์โกเมอรี ณตอนนี้ สิ่งที่คุณจะทำได้ดีที่สุดก็คือจ้างทนายมาสู้คดีให้ลูกสาวของคุณได้แล้ว ฉันอยากจะรู้ว่าคุณจะบอกอะไรกับพวกเขาในตอนที่เขาถามคุณว่าทำไมมีลายนิ้วมือของลูกสาวคุณอยู่บนซองจดหมายนี้?”
“นี่เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? เป็นไปได้ยังไงที่ลายนิ้วมือของเมอร์จะไปอยู่บนซองบ้า ๆ นั่น?” เอโลอิสปฏิเสธอย่างมั่นใจ
“ถ้างั้นเดี๋ยวคุณก็คงจะได้รู้” มาเดลีนหยุดการโต้เถียงเพราะเธอรู้สึกว่าไม่มีประโยชน์ที่จะพูดมากไปกว่านี้ยิ่งเห็นคนเป็นแม่แท้ ๆ ของตัวเองปกป้องปีศาจคนนั้นมากเท่าไหร่เธอยิ่งเจ็บมากขึ้นเท่านั้น ในที่สุดเธอยื่นซองให้เจเรมี่ “เจเรมี่ ฉันรู้สึกไว้วางใจคุณที่สุด ถ้าคุณเป็นคนเก็บหลักฐานนี้ไว้”
เธอมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนโยนมาก “รู้ไหมตอนที่ฉันตกลงมาจากบนเนินนั่น ฉันกลัวมากที่จะไม่ได้เจอคุณอีกต่อไป”
เจเรมี่มองเธอกลับด้วยสายตาที่อ่อนโยน “ไม่ต้องเป็นห่วงและกังวลกับเรื่องนี้ ผมไม่มีทางปล่อยให้คุณหายออกไปจากชีวิตผมแน่นอน”
ดวงตาของเมเรดิธแทบจะหลุดออกจากเบ้าในขณะที่เธอเห็นฉากพลอดรักระหว่างเเจเรมี่และมาเดลีน
เวลาผ่านไปสักพัก ตำรวจได้เดินทางมาถึงที่เกิดเหตุ
หลังจากที่พวกเขาสอบถามสถานการณ์เบื้องต้นแล้ว ตำรวจแจ้งว่าทุกคนในที่เกิดเหตุจะต้องไปยังสถานีตำรวจเพื่อให้ปากคำ
มาเดลีนขึ้นรถตำรวจไปโดยไม่รีรอ ในทางกลับกันนั้น แสดงให้เห็นว่าเธอเองไม่มีความผิดใดให้ปิดบัง เมเรดิธเองก็รีบขึ้นรถตำรวจอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...