บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 402

แม้ว่าพิธีแต่งงานที่เกิดขึ้นจะขัดต่อความปรารถนาส่วนลึกในใจของเธอ แต่อย่างน้อยภายในพิธีแจ็คสันได้ทำหน้าที่เป็นผู้ถือดอกไม้ให้กับเธอ

ท่ามกลางผู้มาเข้าร่วมงาม เธอเห็นเอโลอิสและฌอนมาร่วมอวยพรงานนี้เช่นกัน

ถ้าจะพูดให้ถูก มันคงจะพูดได้ว่าเธอได้รับการยินยอมจากฝั่งพ่อแม่แล้ว

แล้วยังเป็นเวลาเดียวกันกับที่คุณนายวิทแมนกำลังรู้สึกหงุดหงิดกับสถานการณ์ในตอนนี้

เหล่าคุณนายของเมืองได้จับกลุ่มคุยกันซึ่งหนึ่งในนั้นที่เป็นเพื่อนของคุณนายวิทแมนที่เป็นถึงภรรยาของมหาเศรษฐีบ่อน้ำมันก็เข้ามาแสดงความยินดีกับเธอ “ช่างเป็นลูกสะใภ้ที่สมบูรณ์แบบจริง ๆ ขอแสดงความยินดีด้วยคุณนายวิทแมน เธอทั้งสวย รวย ทำงานเก่ง คราวนี้เธอคงพอใจกับลูกสะใภ้ของตัวเองแล้ว ใช่ไหม?”

“รวยแล้วยังไงล่ะ? ใช่ว่าตระกูลของฉันจะจน! สามารถหาหญิงสาวสวยงามได้จากทั่วโลก รูปร่างหน้าตาของเธอก็เป็นแค่เหมือนกับมาตรฐานทั่วไปนั่นแหละไม่ได้เลิศเลอ!”

คุณนายวิทแมนกลอกตาอย่างดูถูกส่งไปยังมาเดลีนที่กำลังดื่มกับแขกคนอื่น ๆ หลังจากที่เธอหันหลังกลับก็เห็นว่าเอโลอิสและฌอนยืนอยู่ เธอไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปคุยกับพวกเขา

“คุณนายมอนต์โกเมอรี ฉันเองไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมเรดิธจะเป็นตัวปลอม ฉันได้ยินข่าวมาหมดแล้ว โอ้ ที่ฉันเคยเชื่อใจเธอ ในที่สุด ฉันได้ติดกับดักอยู่ในคำโกหกของเธอ” คุณนายวิทแมนโวยวาย แสดงถึงการตัดสายสัมพันธ์ในคำพูดพวกนั้น

เอโลอิสถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย “มาวันนี้ฉันคิดว่าในที่สุดก็ได้หาลูกสาวของตัวเองเจอแล้ว และเธอคนนั้นกำลังจะเป็นสะใภ้ครอบครัวเดียวกันกับคุณเช่นกัน คุณนายวิทแมน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทุกอย่างมันจะลงเอยแบบนี้”

คุณนายวิทแมนก็เห็นด้วยเช่นกัน “จะมีใครคาดคิดว่าครอบครัวของเมเรดิธจะเลวร้ายอย่างแท้จริง? ฉันจงใจจะฟ้องข้อหาล่อลวงสินสมรสถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าเด็กที่เธอมีให้เจเรมี่ ฉันทำไปแล้ว!”

สายตาของเธอแสดงถึงความโกรธเคืองเป็นอย่างมากก่อนจะแปรเปลี่ยนไปเป็นความเห็นอกเห็นใจ

“ครอบครัวมอนต์โกเมอรีถือเป็นครอบครัวที่มีอิทธิพล 1 ใน 4 ของเมืองเกลนเดล มันช่างน่าเสียดายนักที่เธอยังหาลูกสาวของตัวเองไม่พบ ไม่อย่างนั้นแล้วก็คงจะเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้เกี่ยวดองกับเธอ หากว่าเธอพบลูกสาวของตัวเองเร็วกว่านี้แล้วก็บางทีเธอกับเจเรมี่เองคงจะทำความรู้จักกันและสนิทสนมกันมากขึ้น และที่สำคัญเราทั้งคู่คงไม่ต้องมายอมรับกับผู้หญิงคนนี้ที่นี่!” คุณนายวิทแมนพูดขณะที่ใช้สายตาปลายมองไปยังมาเดลีน

เอโลอิสมองตามสายตานั่นไปก่อนจะเห็นมมาเดลีนที่ดูสง่างามในชุดเจ้าสาวคล้ายกับนางฟ้า

หัวใจของเธอบีบแน่นอย่างลึกลับ

“วีล่า ควินน์ ไม่ได้แย่ขนาดนั้น”

“เธอไม่รู้อะไรหรอก คุณนายมอนต์โกเมอรี ผู้หญิงคนนี้เลวร้ายยิ่งกว่า มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ภรรยาเก่าของเจเรมี่เสียอีก! ยิ่งเห็นหน้าเธอก็ยิ่งจะอ้วก!”

“คุณแม่ สามารถพักผ่อนได้นะคะ ถ้ารู้สึกไม่สบาย”

น้ำเสียงนุ่มของมาเดลีนดังแว่วมาจากด้านหลัง คุณนายวิทแมนซึ่งก่อนจะหันหน้ากลับพร้อมกับเม้นริมฝีปากของเธอเอาไว้อย่างไม่พอใจเมื่อเห็นเธอเข้ามา “บาดตาอะไรเพียงนี้!”

น้ำเสียงของเธอฟังดูไม่พอใจก่อนจะเดินหันหลังเข้าไปในงาน