บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 425

ภายในน้ำเสียงของอาวุโสวิทแมนสงบและนิ่ง เขาระบุได้โดยไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่อยู่ตรงหน้านี้คือมาเดลีน คำพูดที่เขาพูดออกมาแสดงให้เห็นถึงว่าเขามั่นใจในสิ่งที่ตัวเองคิดอย่างเห็นได้ชัด

มาเดลีนประหลาดใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงแสดงท่าทีให้ดูเรียบเฉยอยู่ “คุณปู่ คุณอย่าพูดอย่างนั้นสิคะ คุณปู่จะอยู่ไปได้อีกนาน อีกอย่าง ฉันไม่ใช่มาเดลีนจริง ๆ”

อาวุโสวิทแมนแสดงรอยยิ้มของเขาออกมาอย่างมีความหมาย แต่คิ้วของเขากลับผูกปมกันอย่างช่วยไม่ได้ “มาเดลีน เธอกำลังทำให้ชายชราคนหนึ่งตายอย่างไม่สงบสุขรู้ไหม?”

“…” มาเดลีนเงียบไปครู่หนึ่ง

“คนพวกนั้นบอกกับฉันว่าเธอได้เสียชีวิตลงในงานหมั้นระหว่างเจเรมี่และเมเรดิธ เรื่องนี้ติดอยู่ในใจของฉันเสมอ ทำให้ฉันใช้ความคิดอย่างหนักเกี่ยวกับมัน”

อาวุโสวิทแมนถอนหายใจ

“เธอเป็นเด็กดีที่ไม่สามารถหาได้ทั่วไป เจเรมี่คนที่ไม่รู้ค่าที่จะดูแลรักษาเธอเอาไว้ ฉันจะไม่เอ่ยโทษเธอเลยที่เธอเลือกที่จะกลับมาด้วยวิธีนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากฝากฝังไว้ก็คือฉันหวังว่าเธอจะอยู่ให้ห่างจากเฟลิเป้”

คำแนะนำของอาวุโสวิทแมนในตอนนี้ทำให้มาเดลีนนึกถึงอดีตที่เฟลิเป้เคยบอกกับเธอ

เธอมองอาวุโสที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาจริงจัง แม้ว่าใบหน้าของเขาจะร่วงโรยไปตามกาลเวลาและผมทุกเส้นจะกลายเป็นสีขาวไปแล้วก็ตาม แต่สายตาของเขายังคงลื่นไหลไปด้วยสติปัญญาและความชัดเจนที่ยังคงเป็นเอกลักษณ์

มาเดลีนเม้มริมฝีปากและยิ้มออกมา “ตอนนี้ฉันเป็นภรรยาของเจเรมี่ จะมีอะไรที่ทำให้ไปเกี่ยวข้องกับเฟลิเป้ได้อีกเหรอคะ? คุณปู่ ฉันไม่ใช่มาเดลีน แม้ว่าฉันจะดูเหมือนเธอมาก แต่ในเรื่องอื่นฉันแตกต่างกับเธออย่างสิ้นเชิง ไม่มีทางที่ฉันจะเดินไปตามรอยที่เธอเคยเดินไปและจบลงแบบนั้น”

เมื่อเขาเห็นถึงความมั่นใจและความมุ่งมั่นในสายตามาเดลีน อาวุโสวิทแมนได้หันหลังกลับแล้วเดินไปที่ตู้ที่อยู่ข้างเตียงตัวเอง จากนั้นเขาหยิบกระดาษปึกนึงออกมาจากลิ้นชักแล้วยื่นให้เธอ

“นี่มันอะไรคะ?” มาเดลีนหยิบมันเอาไว้ในมือด้วยความสงสัย เธอก้มหน้ามองลงที่กระดาษขาวแผ่นแรกที่ยับยู่ยี่ ถูกเขียนเอาไว้ว่า แมดดี้

เธอพลิกกระดาษแผ่นที่สองและสาม และด้านล่างของกระดาษทั้งหมด กลายเป็นว่าชื่อเธอถูกเขียนไว้บนนั้น

ลายมือนี้คุ้นเคยเป็นอย่างมากทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น

“กระดาษพวกนี้แม่บ้านได้ไปเจอเข้าในห้องนอนของเจเรมี่ ในตอนที่เขาอาศัยอยู่ที่นี่หลังจากที่เธอประสบอุบัติเหตุจากไปเมื่อสามปีที่แล้ว”

คำตอบของอาวุโสวิทแมนทำให้มาเดลีนหัวเราะโดยไม่ตั้งใจ “คุณปู่ นี่คุณกำลังพยายามบอกกับฉันว่าเจเรมี่เองยังมีความกังวลและยังอาลัยอาวรณ์กับภรรยาที่เสียชีวิตไปของเขาตลอดสามปีที่ผ่านมางั้นเหรอ?”

มาเดลีนรู้สึกมันไร้สาระเมื่อเธอพูดออกไปแบบนั้น