เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 427

เจเรมี่เดินตรงไปยังห้องทำงานและเห็นแสงสว่างส่องออกมาจากห้องในระยะอันไกล

สายตาของเขามองสอดส่องเข้าไปเล็กน้อย ฝีเท้าของเขาเดินย่องเบากว่าปกติโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเขาไปถึงประตูห้องทำงานและกำลังจะเข้าไป มาเดลีนก็เดินออกมาพร้อมกับแจ็คสันที่อยู่ในอ้อมแขน

มาเดลีนรู้สึกประหลาดใจเมื่อเธอเห็นเจเรมี่ “เจเรมี่ ทำไมคุณถึงตื่นขึ้นมาล่ะ?” เธอยิ้มเล็กน้อย “ฉันขอตัวไปส่งแจ็คเข้านอนก่อนนะ”

เจเรมี่ไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกมา เพียงแต่พยักหน้า

เมื่อเห็นมาเดลีนหันกลับไปพร้อมกับพาแจ็คสันเดินออกไป สายตาของเขาก็หยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันหลังกลับและเดินเข้าไปในห้องทำงาน

หลังจากที่มาเดลีนส่งแจ็คสันกลับไปที่ห้องของเขาแล้ว เธอก็กระซิบว่า “แจ็ค ลูกสัญญากับแม่ได้ไหมว่าลูกจะไม่บอกพ่อว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้?”

แจ็คสันกระพริบตาสองครั้งแล้วพยักหน้า “แจ็คจะฟังคุณแม่ครับและแจ็คจะไม่บอกคุณพ่อ”

“ขอบใจนะ แจ็ค” มาเดลีนลูบหัวของเด็กน้อยและหอมแก้มนิ่มอมชมพูของเขาด้วยความรัก “ดึกมากแล้ว นอนได้แล้วนะ”

หลังจากที่แจ็คสันนอนลงบนเตียงอย่างเชื่อฟัง มือเล็ก ๆ ของเขาก็ดึงกระโปรงของมาเดลีนไว้เบา ๆ

“คุณแม่กล่อมแจ็คเข้านอนได้ไหมครับ?”

เสียงอ้อนวอนของเด็กน้อย และท่าที่คาดหวังของเขาทำให้มาเดลีนรู้สึกซาบซึ้ง

เธอไม่สามารถปฏิเสธคำขอของเด็กน้อยได้เลย

เธอยิ้มอย่างอ่อนโยน “ได้สิจ๊ะ”

แจ็คสันโชว์ฟันขาวซี่เล็ก ๆ ที่น่ารักของเขา ขณะที่เขายิ้มอย่างมีความสุข จากนั้นเขาก็หลับตาลง

มาเดลีนห่มผ้าห่มให้เขาแล้วฮัมเพลงเบา ๆ “โอละเห่ ลูกน้อย บนยอดไม้…”

เธอร้องเพลงต่อเนื่อง แต่ทันใดนั้น ดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยน้ำตา

เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงลูกที่หายตัวไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ