เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 435

แม้ว่ามาเดลีนจะเดาได้จากคำตอบของเมเรดิธ แต่เมื่อเจเรมี่ให้คำตอบยืนยันกับเธอ เธอก็ยังรู้สึกตกตะลึงเหมือนเดิม

ลมหนาวจากต้นฤดูหนาวพัดมากระทบใบหน้าของเธอ ความเหน็บหนาวทะลุเข้าไปถึงกระดูกทำให้มาเดลีนระลึกถึงความโหดร้ายของผู้ชายคนนี้ในตอนนั้น

เธอไม่เคยลืมการกระทำที่โหดร้ายและเลือดเย็นของเขาเช่นเดียวกับการจ้องมองของเขา

หลังจากนั้นไม่นาน มาเดลีนก็เม้มริมฝีปากของเธอ “คุณเกลียดมาเดลีนมากนี่คะ แล้วทำไมคุณถึงสร้างหลุมฝังศพให้เธอล่ะ? แถมคุณยังให้ดอกกุหลาบกับเธออีก ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ” เธอยิ้มขณะที่เธอกล่าว เธอไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงนี้ได้

เขาเกลียดเธอมากจนอยากจะบดขยี้เธอให้เป็นฝุ่น แล้วทำไมเขาถึงต้องไว้อาลัยการจากไปของเธอล่ะ?

เจเรมี่ยิ้มเมื่อได้ยินแบบนั้น สายตาที่อ่อนโยนของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของมาเดลีน “ผมรู้ว่าคุณไม่เชื่อผมเพราะว่าผมก็หลอกตัวเองมาสองสามครั้งแล้ว”

มาเดลีนหันศีรษะของเธอไปมองเขา “หลอกตัวเองเหรอ?”

เจเรมี่ยิ้มและมองไปที่มาเดลีน “ผมหลอกกับตัวเองว่าการจากไปของเธอเป็นแค่เรื่องโกหก และผมยังหลอกตัวเองอีกว่า… ผมไม่ได้รักเธอ”

“...”

หลังจากที่เขากล่าวแบบนั้น มาเดลีนก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกฉีกออกจากกันเป็นชิ้น ๆ รอยยิ้มแอบประชดประชันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ

ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน แต่เธอไม่รู้สึกดีหรือไม่รู้สึกดีกับความหวานจากคำพูดของเขา เธอรู้ดีว่านี่เป็นเพียงความหน้าไหว้หลังหลอกที่น่าสมเพชก็เท่านั้น

เธอหัวเราะและหันกลับมา เธอกล่าวช้า ๆ “คุณพาฉันมาที่นี่เพื่อบอกฉันว่าคุณรักมาเดลีนอย่างนั้นเหรอ?”

หลังจากที่เธอถามคำถามนี้ออกไป มาเดลีนก็หัวเราะเบา ๆ

“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคน แต่ฉันรู้ว่าถ้าผู้ชายรักผู้หญิงจริง เขาจะไม่ปล่อยให้เธอร้องไห้ หากคุณห่วงใยและเป็นห่วงเธอจริง ๆ เธอคงไม่ตายแบบนี้หรอก”

มาเดลีนกำหมัดที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของเธอ เธอควบคุมความเกลียดชังในใจขณะมองไปที่เจเรมี่อย่างเย็นชา

“เจเรมี่ คุณไม่ได้รักมาเดลีน คุณรักเมเรดิธ ทุกคนในเกลนเดลรู้เรื่องนี้ดี”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ