“หุบปาก!” เจเรมี่ตะคอกกลับอย่างโกรธจัด
อีวอนเงียบลงทันทีด้วยความกลัว เธอเห็นความเย็นชาในดวงตาของเจเรมี่ และไม่กล้าแม้แต่จะหายใจดังเกินไป
เจเรมี่เดินผ่านอีวอนนและแม่ของเขาไป เขาเข้ามาใกล้มาเดลีน เมื่อเขาเห็นท่าทางไม่พอใจของมาเดลีน เขาก็ถามอย่างอ่อนโยนว่า “คุณอิ่มแล้วหรือยัง? ถ้าอย่างนั้นเรากลับบ้านกันเถอะ”
มาเดลีนลุกขึ้นอย่างช้า ๆ ดวงตาที่เย่อหยิ่งของเธอกวาดสายตามองไปยังอีวอนและแม่ของเจเรมี่ เธอกล่าวขึ้นอย่างช้า ๆ “ฉันไม่อยากกินต่อแล้วล่ะ ฉันจะมีอารมณ์กินอาหารต่อได้ยังไงในเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนพวกนี้”
“...”
แม่ของเจเรมี่ระเบิดทันที “เจเรมี่ ลูกได้ยินไหม? เธอกำลังพูดถึงฉันด้วยความคิดแบบนั้น!”
มาเดลีนยิ้มอย่างเย็นชา “แล้วถ้าฉันพูดกับคุณแบบนั้นล่ะ? คุณคิดว่าฉันจะปล่อยให้คุณรังแกฉันเหมือนกับมาเดลีนเหรอ?”
“แก แก…” แม่ของเจเรมี่พูดไม่ออก “วีล่า ควินน์ เธอหมายความว่ายังไง? เธอโกรธเคืองกับความไม่ยุติธรรมที่มาเดลีนได้รับอย่างนั้นเหรอ? โอ้ น่าสนใจจริง ๆ แต่เธอไม่สามารถหยุดฉันให้หยุดด่าทอว่าเธอเป็นนังผู้หญิงเลวได้หรอก! เธอบอกว่าเมเรดิธใส่ร้ายมาเดลีน แต่ถ้าเธอทำตัวดี ๆ ใครจะคิดทำร้ายเธอได้?”
“ผู้หญิงเลวไร้หัวใจคนนั้นทำร้ายหน้าหลานชายของฉัน และฉันยังไม่ได้ล้างแค้นให้หลานชายของฉันเลย โชคดีแล้วที่เธอตายไป ถ้าไม่อย่างนั้นฉันคงจะไม่ยกโทษให้เธอ!”
“ผมบอกให้เงียบไง! ไม่ได้ยินเหรอ? อยากให้ผมโมโหใช่ไหม?” ใบหน้าของเจเรมี่ซีดลงและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น “มาเดลีนได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็น คุณหนูมอนต์โกเมอรี แม่กล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเอโลอิสกับฌอนไหม?”
“...” แม่ของเขาเม้มริมฝีปากเข้าหากันด้วยความอับอาย
ตอนที่เธอรู้ว่ามาเดลีนเป็นลูกสาวของมอนต์โกเมอรี เธอก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก
มาเดลีนเป็นเด็กที่ดุร้ายที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยชายชราที่ป่วยทางจิต แต่กลับกลายเป็นหญิงสาวจากตระกูลมอนต์โกเมอรีที่มีอิทธิพล เธอไม่อาจยอมรับความจริงนี้ได้
ย้อนกลับไปตอนนั้น เธอถึงกับประจบประแจงเอโลอิสด้วยซ้ำ เธอบอกว่ามันคงจะวิเศษมากถ้าพวกเขาสามารถกลายเป็นครอบครัวเดียวกันได้ แต่ในตอนท้ายที่สุด ตัวตนที่แท้จริงของมาเดลีนก็กลับมาตบหน้าเธออยู่ตอนนี้
ในห้องขณะนี้ตกอยู่ในความเงียบ การจ้องมองของเจเรมี่อ่อนน้อมลง “วีล่า กลับกันเถอะ”
มาเดลีนปล่อยหมัดที่กำแน่นพร้อมจ้องไปที่แม่ของเจเรมี่ด้วยสายตาที่เยือกเย็นเต็มไปด้วยเปลวเพลิงแห่งความโกรธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...