สรุปตอน บทที่ 487 – จากเรื่อง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก
ตอน บทที่ 487 ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดยนักเขียน เด็กลำดับที่สิบหก เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ลูกชาย?
เมเดลีนตื่นตะลึง
‘เมเรดิธโกหกฉัน ฉันให้กำเนิดลูกชาย ไม่ใช่ลูกสาว!’
เมเดลีนรู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น
ความสงสัยได้เผยผ่านสายตาของเธอ ในขณะที่เธอจ้องมองที่ชายหนุ่มที่ร่าเริงคนนั้น
เจเรมี่อ่านถ้อยคำที่ยังไม่ได้พูดออกมาผ่านทางสายตาของเมเดลีน เขามองไปที่เธอก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ
ด้วยการตอบรับที่ไร้เสียงของเขา เมเดลีนรู้สึกราวกับว่าความสงสัยทั้งหมดได้หายไปจากใจของเธอ จากนั้นเธอก็รีบลงจากรถ เธอก้าวยาว ๆ เข้าไปในคฤหาสน์มอนต์โกเมอรี
เจเรมี่หลับตาลงอย่างสำนึกผิด ขณะที่เขาจ้องมองไปยังท่าทางกระวนกระวายของเมเดลีน
ใช่ เมเรดิธเป็นคนเลว แต่เขาไม่ได้เป็นเหมือนกับหล่อนใช่ไหม?
ณ ช่วงเวลารับประทานอาหารมื้อค่ำในคฤหาสน์ เอโลอิสกำลังเดินจูงมือแจ็คสันไปที่ห้องอาหารโดยมีฌอนเดินเคียงข้างเธอ ทันใดนั้นคนรับใช้คนหนึ่งมาหาเธอด้วยความเร่งรีบแล้วตะโกนว่า “คุณท่านคะ คุณเอวลีนกลับมาแล้วค่ะ!”
ทั้งเอโลอิสและฌอนต่างก็ไม่เชื่อหูของพวกเขา เมื่อพวกเขาหันหลังกลับมาพร้อมกัน ทั้งคู่ก็ได้เจอกับเมเดลีนที่มีท่าทีกระวนกระวาย พวกเขาทั้งแปลกใจและดีใจที่ได้พบเธอ
“เอวลีน!” เอโลอิสเรียกเมเดลีนด้วยความรัก ก่อนเธอจะยั้งตัวเองไม่ให้ก้าวอออกไป
ฌอนมองดูเมเดลีนที่เข้ามาหาพวกเขา ด้วยความหวังและความสุขในดวงตาของเขา “มาทันเวลาพอดีเลยลูก เอวลีน มานี่ มาทานอาหารค่ำกับพ่อกับแม่สิ”
เธอจ้องมองไปยังคนทั้งคู่ที่อยู่ต่อหน้าเธอ แต่เห็นได้ชัดว่าจิตใจของเมเดลีนไม่ได้จดจ่ออยู่ที่พวกเขาเลย
เธอมองกวาดไปรอบ ๆ ตัวเธออย่างกระวนกระวาย ก่อนที่สายตาของเธอสะดุดมองร่างเล็ก ๆ ของแจ็คสันที่กำลังเดินออกมาจากด้านหลังของเอโลอิสและฌอน
“แม่ครับ” แจ็คสันกล่าวทักทายเมเดลีนอย่างอ่อนหวาน
แก้มที่ดูอ่อนเยาว์และหล่อเหลาของเด็กชาย เบ่งบานไปด้วยรอยยิ้มดั่งเทพบุตร
เมเดลีนรู้สึกถึงหัวใจเต้นแรงของเธอ ทันทีที่เธอจ้องมองมาที่แจ็คสัน
เพราะเหตุนั้น เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเริ่มสั่นคลอน
เธอเงยหน้าด้วยสายตาที่พร่ามัวมองไปยังเจเรมี่ คนที่รักและกำลังรู้สึกผิดต่อเธอ
เจเรมี่เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่ไหลล้นออกจากหางตาของเมเดลีนด้วยนิ้วที่เรียวยาว
“แจ็ค คือเด็กที่เธอถูกบังคับให้คลอดในคุก เมเดลีน แจ็คคือลูกชายของเรา”
น้ำตาที่กลั้นอยู่ในดวงตาเมเดลีนหลั่งไหลออกมาไม่หยุด ในทันทีที่เขายืนยันมัน
สายตาอันพร่ามัวจ้องมองที่เจเรมี่อย่างงุนงง ก่อนที่ในที่สุดเมเดลีนก็เหลือบตามองเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
แจ็คสันเหลียวหลังมองด้วยความสับสนในดวงตาราวกับหินอ่อนของเขา รอยยิ้มที่ไร้เดียงสาปรากฏอยู่บนแก้มอันชุ่มฉ่ำของเขา
เมเดลีนหัวใจสลาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...