บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 494

เธอยังคงเป็นภรรยาของเขา!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก มีคนเคาะประตูสำนักงาน

เมื่อมองขึ้นไป เมเดลีนก็ได้พบกับเฟลิเป้ที่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่อบอุ่นอยู่บนริมฝีปากของเขา

หลังจากเคลียร์โต๊ะแล้ว เธอก็เปิดประตูให้เฟลิเป้เข้ามาและชงชาดำเสิร์ฟให้เขา

เฟลิเป้จิบเล็กน้อยก่อนจะตรงเข้าประเด็น “ทำไมเมื่อสองวันก่อนคุณถึงปิดโทรศัพท์? เจเรมี่พูดอะไรหรือเปล่า ในวันที่อยู่หน้าบริษัท วิทแมน คอร์ปเปอเรชั่น?”

เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ เมเดลีนก็ยิ้มแย้มอย่างแจ่มใส ดวงตาของเธอเบิกบานด้วยความดีใจ

“ฉันพบลูกของฉันแล้ว”

เฟลิเป้ตัวสั่น “ลูกคนแรกของคุณกับเจเรมี่เหรอ?”

“ใช่ ใครจะคิดว่าเขาจะอยู่ข้าง ๆ ฉันมาตลอด?” เมเดลีนยิ้มหวาน เผยให้เห็นลักยิ้มของเธอ “แจ็คสันคือลูกชายของฉัน”

“แจ็คสันเป็นลูกของคุณเหรอ?” เฟลิเป้ตกตะลึง

เมเดลีนพยักหน้า “นี่เลยอธิบายได้ว่า ทำไมฉันถึงรู้สึกผูกพันและสนิทสนมเป็นพิเศษ เมื่อพบกับแจ็ค”

เฟลิเป้สายตาดูอ่อนลง เมื่อเขาจ้องไปที่รอยยิ้มอันแสนหวานและหมดกังวลของเมเดลีนซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อน

“ยินดีด้วยนะที่คุณได้พบลูกของคุณในที่สุด”

เขายิ้มบาง ๆ แต่มีรอยย่นระหว่างคิ้วของเขา

“เมื่อเช้านี้ คุณตามเจเรมี่เข้าไปในรถของเขาเพราะแจ็คสันใช่ไหม?"

เมเดลีนพยักหน้า เมื่อเขาพูดในสิ่งที่เธอคิด “แม้ว่าฉันไม่เคยตั้งใจจะแยกจากแจ็ค แต่ฉันก็ยังคงเป็นหนี้เขาในฐานะแม่ ท้ายที่สุด เมเรดิธทรมานและทำร้ายเขาแบบนั้น ก็เป็นเพราะฉันทั้งนั้น”

“มันไม่ใช่ความผิดของคุณ” เฟลิเป้กุมมือของเมเดลีนอย่างอ่อนโยน “คุณไม่ผิดเลย คนที่ต้องถูกต่อว่าคือ เมเรดิธและเจเรมี่ ผมสามารถช่วยคุณได้ ถ้าคุณอยากจะต่อสู้เพื่อสิทธิในการดูแลแจ็ค ในตอนที่คุณหย่ากับเจเรมี่”

เมเดลีนขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิดกับการพูดถึงหย่า “เฟลิเป้ คือ...“

“แค่คุณให้เวลาผมสักหน่อย เพื่อจัดการกับเรื่องราวเก่า ๆ แล้วผมจะพาคุณกับแจ็คกลับไปที่เมืองเอฟเพื่อไปพบลิลลี่ จากนั้นเราจะแต่งงานกันและใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายและมีความสุขกับสมาชิกครอบครัว 4 คน”

ดวงตาสีนิลของเฟลิเป้สะท้อนประกายของความอ่อนโยน

เธอจะไม่กลับไปหาเขาอีก

ไม่อย่างแน่นอน

เมเดลีนเริ่มร่างข้อตกลงการหย่าร้างของเธอ โดยขังตัวเองอยู่ในที่ทำงานตลอดทั้งวัน

ท้องฟ้ามืดครึ้ม ในขณะที่ลมหนาวพัดอยู่นอกหน้าต่าง

ขณะที่เธอกำลังจะพิมพ์เสร็จ เมเดลีนก็บังเอิญไปคลิกปุ่มออกก่อนที่เธอจะบันทึกเอกสาร

ด้วยความเศร้าใจ เธอเลยจัดการกับแหล่งข้อมูลในอดีตของเธอ และได้บังเอิญคลิกไฟล์ที่ไม่มีชื่อ ซึ่งเธอคัดลอกมาจากคอมพิวเตอร์ของเจเรมี่มาเมื่อก่อนหน้านี้โดยไม่ได้ตั้งใจ

เมเดลีนจำได้ว่าไฟล์นี้ถูกจัดเก็บด้วยเอกสาร .txt หลายพันฉบับ เธอเพียงคลิกที่หนึ่งในนั้นและเปิดขึ้นเพื่อแสดงบรรทัดเดียว – ‘ดีใจที่ได้พบคุณอีกครั้ง ผมหมายความแบบนั้น’

เมเดลีนตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติขณะที่เธอไตร่ตรองเกี่ยวกับวลีนี้

เธอปิดมันลงทันที และเปิดเอกสารแรกที่บันทึกไว้ในไฟล์นี้

คำพูดในนั้นทำให้เมเดลีนตื่นตะลึง...