เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 496

แม้ว่าเมเดลีนจะไม่รับดอกกุหลาบช่อนั้น แต่เขาก็พอใจกับการแสดงท่าทีตอบรับอย่างเงียบ ๆ ของเธอ

แต่ทว่า จู่ ๆ เมเดลีนก็ได้โยนเอกสารการหย่าไปยังที่นั่งคนขับในทันทีที่เธอเข้ามานั่งในรถ

“ฉันได้เซ็นในส่วนของฉันแล้ว เมื่อนายเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งคืนกลับมาให้ฉันด้วย”

เจเรมี่รู้สึกใจหายทันทีที่เขาเพ่งมองคำที่อยู่บนเอกสารฉบับนั้น

เขาบังคับตัวเองไม่ให้คิดมากจนเกินไป จากนั้นเขาก็เก็บเอกสารนั่นลงและเหยียบคันเร่งออกไป

“แจ็คไม่เคยสัมผัสว่าครอบครัวที่สมบูรณ์แบบและมีความสุขเป็นยังไงในช่วงหกปีที่ผ่านมา เอวลีน เธอจะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอ”

“อย่าพยายามใช้แจ็คมาเป็นข้ออ้างที่จะไม่เซ็นเอกสารเลย เจเรมี่ ฉันไม่รู้ว่านายพยายามที่อยากจะได้อะไรนะ แต่นายควรหยุดพยายามที่จะเชื่อว่า ฉันจะเชื่อคำโกหกของนายที่บอกว่ารักฉันสักที”

น้ำเสียงของเมเดลีนเย็นชาและไม่มีช่องว่างสำหรับการพูดต่อ

ดังนั้น เจเรมี่จึงนิ่งเงียบและรู้สึกเจ็บปวดยู่ในใจของเขาเอง

เมื่อมาถึงโรงเรียนอนุบาล เมเดลีนก็ย้ายไปนั่งที่เบาะหลังเพื่อที่เธอจะได้คุยกับแจ็คสันได้ง่ายขึ้น

หัวใจของเธอบีบรัดเมื่อเห็นเจเรมี่อยู่ในรูปลักษณ์ของเด็กคนนี้

‘แม่มีความสุขมากที่ได้พบลูกอีกครั้งนะ แจ็ค’

‘การที่รู้ว่าความเจ็บปวดทั้งหลายที่แม่อดทนมา มันได้นำเราไปสู่การกลับมาพบกันใหม่ นั่นทำให้ทุกอย่างดูคุ้มค่าเหลือเกิน แม่รู้สึกพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่นี้’

เมเดลีนไม่ได้โต้แย้งอะไร ขณะที่เจเรมี่ขับรถพาพวกเขาไปที่คฤหาสน์

เมื่อถึงคฤหาสน์แล้ว เมเดลีนก็เดินเข้าไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารมื้อเย็นทันที

ในระหว่างนั้น เจเรมี่ก็นั่งลงและสอนการบ้านแจ็คสัน เมื่อเธอทำอาหารเสร็จแล้ว เมเดลีนก็เรียกทุกคนมาทานอาหารเย็นด้วยกัน

เจเรมี่กำลังรู้สึกว่าหัวใจของเขาห่อเหี่ยวเมื่อจ้องมองไปยังอาหารน่ารับประทานและน้ำซุปที่อยู่บนโต๊ะ

ที่ผ่านมาเธอเคยทำอาหารเย็นให้เขาด้วยเช่นกัน

เพียงแต่เขาไม่เคยกลับบ้านมา เพื่อทานอาหารฝีมือเธอเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ