บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 50

เห็นได้ชัดว่าเจเรมี่เองมีอาการตกตะลึงเล็กน้อยคิดไม่ถึงว่ามาเดลีนจะกล้าคุยกับเขาแบบนี้

ตอนแรกเขาต้องการแค่สั่งสอนมาเดลีนเป็นบทเรียน แต่ทันใดนั้น การแสดงออกในดวงตาของเขาก็เปลี่ยนไป น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นเหมือนปกติ “เธอหมายความว่าไง ที่เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน”

มาเดลีนคิดไม่ถึงเช่นเดียวกันว่าเขาจะกังวลสิ่งนี้ เขาควรจะตะโกนใส่เธอและเตือนเธอไม่ให้ล่วงละเมิดเมเรดิธไม่ใช่หรือ?

เธอเดาไม่ออกว่าเจเรมี่กำลังคิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้องการบอกเขาเกี่ยวกับเนื้องอกในร่างกายของเธอ

"ไม่มีอะไร คุณไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่ผู้หญิงอย่างฉันพูด คุณชาย วิทแมน” หลังจากมาเดลีนพูดจบเธอก็ผลักเจเรมี่ออกไป บางทีอาจเป็นผลทางจิตใจ ที่ส่งผลให้เนื้อร้ายของเธอเริ่มมีอาการเจ็บ

อย่างไรก็ตาม เจเรมี่ไม่ยอมแพ้และปล่อยเธอไปแบบนี้ “มาเดลีน เธอดื้อมาก เธอพยายามทำตัวน่าสมเพชเพื่อที่จะทำให้ผมเสียใจกับเธอหรือเปล่า?”

มาเดลีนผงะกึกก่อนที่เธอจะหัวเราะเบาๆ “ใช่ ฉันกำลังเตรียมการอีกครั้ง ผู้หญิงที่ไร้ยางอายและเลือดเย็นอย่างฉันจะไปเปรียบเทียบอะไรกับเจ้าของความรักที่ดีที่สุดในชีวิตของคุณได้อย่างไร? ฉันคิดว่าเมเรดิธ ต้องเป็นคนที่บริสุทธิ์และอ่อนโยนที่สุดในสายตาของคุณ!”

เมื่อเธอพูดสิ่งนี้เธอก็มองเข้าไปในดวงตาของเจเรมี่

เขาครุ่นคิดอยู่ลึกๆประมาณสองวินาทีก่อนที่จะเปิดปาก “เธอพูดถูกไม่มีใครแทนที่เมอร์ในใจผมได้ นับตั้งแต่วันแรกที่ผมได้พบหล่อน ผมรู้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่ผมต้องการปกป้องไปตลอดชีวิต”

ก่อนที่เจเรมี่จะพูดจบดวงตาของเขาก็แหลมคมและทะลุปรุโปร่ง “ดังนั้น ถ้าเธอกล้าที่จะทำร้ายแม้แต่เส้นผมของเมอร์ ผมจะทำให้เธอแน่ใจว่าจะต้องจ่ายคืน 100 เท่าหรืออาจแย่กว่านั้น 1,000 เท่า”

ทุกคำที่เขาพูดให้ความรู้สึกเหมือนดาบน้ำแข็งหั่นเนื้อของมาเดลีน

เลือดที่ไม่สามารถมองเห็นกำลังไหลออกจากร่างกายของเธอ แต่เขามองไม่เห็น

ดวงตาของมาเดลีนเป็นสีแดง แต่เธอไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้

นั้นแปลว่าเขาได้ฆ่าลูกสาวของตัวเองอย่างโหดเหี้ยมและไร้หัวใจเพียงเพื่อเยียวยาให้เมเรดิธรู้สึกดีขึ้น

นั้นแปลว่าเขาต้องการปกป้องเมเรดิธทันทีที่พบหล่อนในครั้งแรก