บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 518

เมื่อเห็นเจเรมี่มองมาที่ตัวเองแบบนั้นและไม่ยอมปล่อยเธอไป เมเดลีนจึงยกมือขึ้นมาและผลักเขาอย่างแรง

ทันทีที่เธอสัมผัสแขนของเขา เจเรมี่ก็ร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด

เมเดลีนเพิ่งนึกออกว่า แขนของเขาได้รับบาดเจ็บ

เธอชะงักด้วยความตกใจ และไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

ในขณะเดียวกัน แจ็คสันเดินเข้ามา คนตัวเล็กกะพริบตาโต และขมวดคิ้วอย่างงุนงงเมื่อมองไปยังบุคคลสองคนที่อยู่ข้างหน้าเขา

“พ่อกับแม่ ทำอะไรอยู่ครับ?”

“…” เมเดลีนเหลือบมองเจเรมี่เล็กน้อย แล้วยกยิ้ม “แจ็ค แม่ขอไปนอนกับหนูได้ไหม?”

เธอคิดว่าแจ็คสันจะยอม แต่คนตัวเล็กกลับส่ายหัว “พ่อคือคนที่ต้องการการอยู่กับแม่มากที่สุดในวันนี้ แจ็คนอนคนเดียวได้”

“…” เมเดลีนพูดไม่ออก

เจเรมี่ก้มลงลูบหัวของเด็กน้อย “แจ็คใจดีจริง ๆ ไม่ต้องห่วง แม่ของลูกจะอยู่กับพ่อ และแม่จะไม่ไปไหน”

เมเดลีนรู้สึกไม่พอใจ “เจเรมี่”

เจเรมี่ส่งยิ้มที่ไม่เคยมีมาก่อนให้เธอ “ที่รัก อาบน้ำแล้วเข้านอนเร็ว อย่าให้ลูกของเราต้องเป็นห่วงสิ”

“...”

เมเดลีนอยู่ดูแลแจ็คสันต่อ ในขณะที่เจเรมี่สละเตียงให้เธอ และเขาก็ย้ายไปนอนบนโซฟาแทน

กลางดึกที่เงียบสงัด เมเดลีนเอนตัวนอนลงบนเตียง เพียงศีรษะของเธอสัมผัสเข้ากับหมอน ดวงตาของเธอก็ปิดลงอย่างง่ายดาย ฉากชีวิตหลังแต่งงานของเธอกับเจเรมี่ปรากฏขึ้นในจิตใจเธอ รวมถึงฉากที่เขาทรมานเธออย่างทารุณบนเตียงนี้...

หลังจากผ่านค่ำคืนอันแสนยาวนาน เมเดลีนตื่นแต่เช้าขึ้นมาเพื่อทำอาหารเช้าให้แจ็คสัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ