เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 522

“คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณผมหรอก ทั้งหมดเป็นเพราะคุณได้ช่วยผมเอาสิ่งที่เคยเป็นของพ่อแม่ผมกลับคืนมาได้”

เมื่อเธอได้ยินประโยคนั้น เธอรู้สึกราวกับว่าเธอทำบาปอย่างใหญ่หลวง

การฟื้นคืนชีพกลับมาของเธอ มีจุดประสงค์เพื่อการแก้แค้น

เธอดีใจที่ได้เห็นเจเรมี่ทุกข์ทรมานแบบนี้ เขาควรไม่เหลืออะไรเลย แต่เธอก็ไม่อยากให้การแก้แค้นของเธอส่งผลกระทบต่อท่านผู้อาวุโสแห่งวิทแมน

หลังจากที่เฟลิเป้ออกไป เมเดลีนก็โทรหาเจเรมี่

เจเรมี่รู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากเธอ เขามายังสถานที่ที่เมเดลีนนัดหมาย

เขาขับรถมายังบ้านพักคนชรา

“ตอนนี้ท่านปู่พักอยู่ที่นี่หรือเปล่า?” เมเดลีนรู้สึกยากที่จะยอมรับได้ว่าท่านปู่ต้องมาพักอยู่ที่นี่

“สภาพแวดล้อมและสิ่งอำนวยความสะดวกที่นี่ดีมาก” เจเรมี่เดินนำทางเธอไป

เมเดลีนรู้ดีว่าสำหรับท่านปู่แล้ว ไม่ว่าสภาพแวดล้อมในการอยู่อาศัยจะดีเพียงใด หรืออาหารจะมีรสชาติเลิศเลอแค่ไหน แต่มันคงจะไม่ดีเท่าการได้อยู่ข้าง ๆ ลูกหลานของเขา

เมเดลีนไม่สามารถยอมให้ท่านปู่ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้ “เฟลิเป้สัญญากับฉันว่า เขาจะคืนคฤหาสน์วิทแมนให้คุณปู่”

เจเรมี่ยกยิ้ม “คุณเชื่อจริง ๆ เหรอว่าเขาจะทำแบบนั้น? ลินนี่ คุณยังไม่ทันเกมเขา”

“…” เมเดลีนเหลือบมองเจเรมี่อย่างไม่พอใจ ขณะที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง สายตาของเธอก็ไปสะดุดเข้ากับชายชราที่กำลังฝึกรำไทเก๊กอยู่ในสวนที่ห่างไปไม่ไกล

คุณปู่ดูแข็งแรงกว่าเมื่อก่อนมาก

ผู้อาวุโสวิทแมนสังเกตเห็นเมเดลีน เขาจ้องมองเธอด้วยแววตาสงบนิ่งแกมดีใจที่ได้เห็นเธอ

“เธอคุยกับคุณปู่ไปก่อน ฉันมีสายที่ต้องรับ” เจเรมี่ให้เวลาเมเดลีนได้คุยกับท่านปู่วิทแมนตามลำพัง หลังจากเขาพูดจบ เขาก็เดินออกไป

หลังจากที่ผู้อาวุโสวิทแมนรำไทเก๊กเสร็จ เขาก็หันมายิ้มอย่างใจดีและโบกมือให้เมเดลีน “เมเดลีน มาแล้วเหรอ”

หัวใจของเธอกระตุกไปชั่วครู่เมื่อได้ยินท่านปู่เรียกเธอว่าเมเดลีน เธอเกือบจะร้องไห้ออกมา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ