เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 532

น่าเสียดายที่พวกเขาทำได้แค่คิดถึงวันเวลาเหล่านั้น

“พ่อครับ ทำไมวันนี้แม่ไม่มาหาผมล่ะครับ? แม่บอกว่าจะเล่นกับผมในสุดสัปดาห์นี้” เสียงของแจ็คสันดึงความคิดของเมเดลีนให้กลับมา

เธอเงยหน้าขึ้น และเห็นเด็กตัวเล็ก ๆ กำลังดึงขากางเกงของเจเรมี่อยู่ เขาเงยหน้าขึ้นถามอย่างมีความหวัง

เจเรมี่ยื่นมือออกมาลูบหัวเล็ก ๆ ของเขาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “แจ็ค ตั้งแต่วันจันทร์หน้าพ่อจะไปธุระ แล้วก็คงจะไม่ได้กลับมาอีกนานนะ ลูกต้องเชื่อฟังแม่นะ เข้าใจไหม?”

“นานแค่ไหนเหรอครับ?” เด็กน้อยถามอย่างไร้เดียงสา

เจเรมี่ยิ้มออกมาอย่างฝืนใจ “เมื่อลูกโตขึ้น ลูกจะเข้าใจ”

แจ็คสันกะพริบดวงตาที่กลมโต ใสแจ๋ว และดูฉลาดของเขา “งั้นผมจะรีบโตเร็ว ๆ ครับ จะได้เจอพ่ออีกเร็ว ๆ”

“ลูกรัก ลูกเก่งมาก” เจเรมี่ชมเชย เขาคุกเข่าลง และกอดแจ็คสันไว้ในอ้อมแขนของเขา

“พ่อครับ เป็นอะไรไปครับ” แจ็คสันกะพริบตาอย่างไร้เดียงสา

เจเรมี่ลูบเด็กน้อยเบา ๆ ขณะที่เขาสะอื้นและกระซิบว่า “พ่ออยากจะขอโทษแจ็ค”

“ขอโทษ?”

“แจ็ค พ่อขอโทษ ที่ดูแลลูกไม่ดีและทำให้ลูกต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พ่อขอโทษจริง ๆ”

เจเรมี่กล่าวขอโทษ ทุกคำพูดนั้นล้วนเป็นความจริงที่ออกมาจากใจ

“แจ็ค สัญญานะ ว่าลูกจะเป็นคนเข้มแข็งและมีเหตุผล เป็นตัวแทนพ่อ คอยปกป้องแม่และทำให้เธอมีความสุข”

“ทำไมพ่อไม่ปกป้องแม่ และทำให้เธอมีความสุขเองล่ะครับ?”

เจเรมี่คลายอ้อมแขนและจ้องไปที่ดวงตากลมโตที่ดูเหมือนดวงตาของเมเดลีน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ