เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 557

เฟลิเป้ยังคงอยู่ในชุดเจ้าบ่าวที่ทำขึ้นสำหรับวันนั้นโดยเฉพาะ

เขากำลังถือร่มในขณะที่ฝนเริ่มตกหนักขึ้น เขายังคงดูสง่างามเหมือนเคย แต่ไม่เห็นความอบอุ่นในดวงตาของเขาอีกแล้ว

เมเดลีนจ้องไปที่เฟลิเป้ซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ขณะที่จิตใจของเธอผุดวาบด้วยบางความทรงจำ ที่บอกกับเธอว่าเธอรู้จักชายผู้นี้มาก่อน

เวลาผ่านไปในขณะที่ฝนยังคงตกหนัก และเฟลิเป้ยังคงถือร่มขณะสวมชุดทักซิโดสีดำ เขากำลังเดินมาหาเธอ

“เฟลิเป้ คุณมาที่นี่ทำไม?” เสียงของเจเรมี่ทำให้เมเดลีนหลุดออกจากภวังค์

เธอเงยหน้าขึ้นและบังเอิญเห็นริมฝีปากของเฟลิเป้เผยอขึ้น

“ฉันไม่ได้มาที่นี่เพราะนาย” เฟลิเป้จ้องมองไปที่ใบหน้าของเมเดลีน ซึ่งทำให้เขารู้สึกใจเย็นขึ้นมาก “เมเดลีน คุณคงแปลกใจมากใช่ไหม ว่าทำไมคุณถึงแต่งงานกับผมในพิธีแต่งงานวันนี้ นั่นก็เพราะ...”

“เฟลิเป้ วิทแมน!” เจเรมี่ขัดจังหวะ เขายืนอยู่ข้างหน้าและปกป้องเมเดลีนไว้ข้างหลังด้วยท่าทางเคร่งขรึม “หยุดกระตุ้นภรรยาของผม ด้วยความทรงจำที่ไม่ใช่ของเธอได้แล้ว”

เฟลิเป้ยิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันคิดว่านายต่างหาก ที่เป็นคนป้อนความทรงจำปลอม ๆ ให้เธอ นายคิดว่านายจะจับมือเธอได้งั้นเหรอ ถ้าไม่ใช่เพราะความจำของเธอหายไป?”

“เธอคงไม่แต่งงานกับคุณเหมือนกัน ถ้าเธอไม่ลืมความทรงจำนั่น” เจเรมี่โต้กลับด้วยความมั่นใจเต็มที่ จากนั้นเขาก็กางร่มออกและพาเมเดลีนเข้าไปในรถ

เขาเหยียบคันเร่งเต็มที่ เมเดลีน ซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารด้านหน้า เงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่กระจกมองหลัง

เฟลิเป้และรอยยิ้มบนใบหน้าอันน่าทึ่งของเขาได้ค่อย ๆ เลือนหายไปจากสายตาของเธอ

เอโลอิสและฌอนไม่เคยคาดคิดว่าเจเรมี่จะมาส่งเมเดลีนกลับมาที่คฤหาสน์มอนต์โกเมอรี

หลังจากได้ยินสิ่งที่เจเรมี่ได้บอกอย่างละเอียดแล้ว เมเดลีนก็ได้รู้ว่าทั้งเอโลอิสและฌอนเป็นพ่อแม่แท้ ๆ ของเธอ

เธอรู้สึกประหลาดใจมากที่ได้รับรู้เรื่องราวดังกล่าว แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของทั้งคู่ต่อหน้าเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ