เมเรดิธแสร้งกระพริบตาอย่างบริสุธิ์ดูไม่มีพิษไม่มีภัยใดๆ น้ำเสียงของเธอฟังดูนุ่มนวลและหมดแรง
แย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะตาบอดกับการแสดงที่ชัดเจนขนาดนี้แต่ไม่สามารถดูออกได้ การแสดงงี่เง่าเช่นนี้มีผลสำหรับผู้ชายโดยเฉพาะ
ไม่ต้องบอกมาเดลีนรู้ดีว่าเจเรมี่จะเห็นด้วยโดยแทบไม่มีคำถามใดๆกับเรื่องนี้ ไม่นานนัก เป็นดั่งเช่นมาเดลีนคิดไว้ไม่มีผิดเขาพยักหน้า "ถ้างั้นก็อยู่”
นั่นไง!
มาเดลีนรู้ว่าเจเรมี่จะทำแบบนี้โดยแทบไม่ต้องคาดเดากับเรื่องนี้ได้เลย และเธอรู้สึกได้ว่าเมเรดิธ มองมาที่เธอด้วยหางตาอย่างยั่วโมโห
กระทั้ง เมเรดิธที่ดูภาคภูมิใจได้เพียงไม่กี่วินาทีก่อนจะถูกเจเรมี่ทำลายวิมานแห่งชัยชนะของเธอ เขาหันไปทางแม่บ้านฮิวจ์ เขาพูดเพียงไม่กี่คำ "ไปเตรียมห้องรับรองสำหรับคุณครอว์ฟอร์ด”
มาเดลีนที่กำลังดื่มซุปแทบสำลักเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้กับหู
สีหน้าแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเมเรดิธที่เคยมีแทบเลือนหายไปในพริบตา
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
เมเรดิธรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่มีทางเป็นจริง ‘ฉันคือคุณครอว์ฟอร์ดที่เขาพูดถึงหรือเปล่า?’
มาเดลีนตระหนักคิดเรื่องนี้อย่างดี เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เจเรมี่จะละเลยความรักที่เป็นทั้งชีวิตของเขาทั้งหมดได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือเขาหมายถึงเมเรดิธจริงๆ
เมื่อเห็นเมเรดิธพยายามรักษาภาพลักษณ์ที่อ่อนโยนและใจกว้างในขณะที่เส้นเลือดบนหน้าผากของเธอแทบจะแตก มาเดลีนเองกลับรู้สึกดีใจอยู่ลึกๆอย่างมาก
แม้ว่า มาเดลีนรู้ดีว่าเจเรมี่ไม่มีเจตนาในการหักหน้าเมเรดิธจริงๆ แต่คงเป็นเพราะเขาคงรู้สึกอายเกินไปที่ต้องมาจัดการเรื่องรักๆใคร่ๆกับเมเรดิธในขณะที่แม่บ้านอยู่ที่นี่และต้องมารับรู้เรื่องราวนี้
ในตอนนั้น ไม่นานนักมาเดลีนเดินกลับมาที่ห้อง เจเรมี่เดินเข้ามายังห้องที่เธออยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ