หัวของมาเดลีนรู้สึกหนักอึ้งจนแทบจะระเบิด หลังจากที่เมเรดิธเขย่าเธออย่างแรง มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ลงไปอีก
"แมดดี้ ทำไมเธอใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง? ฉันไม่สนใจว่าเธอจะมีความเกลียดต่อฉันและไม่พอใจฉันมากมายแค่ไหน แต่ลูกของฉันเป็นเพียงเด็กตาดำ ๆ ทำไมเธอถึงทำแบบนี้กับแจ็คได้?”
สิ่งนี้ฟังดูคุ้นเคยมาก
มาเดลีนไม่เคยลืมเธอเกือบจะพูดโต้ตอบแบบเดิมกับเมเรดิธเหมือนในครั้งก่อน
แต่ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?
เมเรดิธต้องการจะสื่อถึงอะไร?
"แมดดี้ บอกฉันหน่อยว่า เธอซ่อนแจ็คไว้ที่ไหน? บอกฉันมา!"
เมื่อมาเดลีนยังดูสับสน เมเรดิธเห็นดังนั้นจึงกรีดร้องเสียงหลงถามเธออย่างหัวเสียอีกครั้ง
"แจ็ค?" มาเดลีนพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะหลับไป จากนั้น เธอมองไปรอบ ๆ ตัว ก่อนจะพบว่า เธออยู่ที่บ้านปัจจุบันของเธอ
เธอกำลังพาแจ็คสันกลับไปที่คฤหาสน์ วิทแมน ก่อนหน้านี้ แล้วทำไมเธอมาที่นี่ตอนนี้?
มาเดลีนรู้สึกถึงลมกระโชกเย็นที่คืบคลานขึ้นมาจากด้านล่างของเท้าของเธอ เธอสั่น เธอไม่กล้าที่จะจินตนาการว่าเกิดอะไรขึ้น
"มาเดลีน ฉันคิดไม่ถึงว่าเธอจะทำในสิ่งที่เธอเคยพูดออกมาว่าเธอจะทำเช่นนี้" เสียงหนาวเย็นเข้ากระดูกดังขึ้นจากด้านบนศีรษะของเธอ
เธอเงยหน้าขึ้นใบหน้าที่หล่อเหลาที่เเสนเย็นชาของเจเรมี่ก็ปรากฏขึ้นในมิติการมองเห็นของเธอ
คำพูดของเขาให้ความหมายที่ลึกล้ำ และมาเดลีนรู้สึกสับสน ไม่ว่าอย่างไร เสียงร้องอันน่าสะเทือนใจของเมเรดิธดังขึ้นอีกครั้ง
"แมดดี้ ฉันขอร้องคุณละ ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วตราบใดที่เธอคืนแจ็คของฉันมา! ฉันจะขอให้เจเรมี่ทำดีกับเธอดูแลเธออย่างดีแต่ต่ฉันขอเพียงสิ่งเดียวคืนแจ็คให้ฉันเถอะนะ" เมเรดิธคว้ามาเดลีนและอ้อนวอนอย่างเศร้า ๆ
มาเดลีนมองไปที่เจเรมี่ด้วยความหวาดกลัวและอธิบายตัวเองว่า "ฉันเจอแจ็คตอนที่ฉันอยู่ที่ถนนไซเปรสและเขาดูเหมือนหลงทาง ฉันแค่อยากพาเขากลับบ้าน…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ