เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 684

“หืม เธอจำพวกเราสองพี่น้องไม่ได้งั้นเหรอ? เธอต้องเคยเห็นพวกฉันในทีวีมาก่อนสิ? พวกฉันเป็นแก๊งมิจฉาชีพ กลุ่มคนร้ายที่ถูกตามจับตัวอยู่ ทีนี้ก็รู้แล้วใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินคำตอบนั้นตาของคาเลนก็เบิกกว้าง เธอกลัวมากจนเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นยะเยือก

'ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสองคนนี้จะเป็นมิจฉาชีพ!'

“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ ระหว่างนี้พวกเราจะไว้ชีวิตเธอไว้ก่อน เพราะเธอยังพอจะมีค่าอยู่”

จากนั้นชายทั้งสองก็คว้าตัวคาเลนและลากเธอออกไปข้างนอก

“พวกนายคิดจะทำอะไร?! ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย! ช่วยด้วย...” คาเลนตะโกนด้วยความกลัว

“ปล่อย! ปล่อยเธอซะ!” ผู้อาวุโสได้ยินเสียงความวุ่นวายโกลาหล และเขาได้โทรหาเจเรมี่ลับหลังพวกเขา จากนั้นเขาก็เข็นตัวเองออกมาจากห้อง

“คุณพ่อช่วยฉันด้วย คุณพ่อ! คุณพ่อ!” คาเลนส่งเสียงกรีดร้อง

อย่างไรก็ตาม ชายทั้งสองไม่ได้สนใจท่านปู่เลย พวกเขายกขาขึ้นถีบรถเข็นของท่านปู่ออกไป “นี่แกกำลังพยายามที่จะขุดหลุมศพให้ตัวแกเองหรือไง ไอ้แก่?!”

“คุณพ่อคะ! คุณพ่อ!” เมื่อเห็นผู้อาสุโสล้มลงกับพื้นและไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว คาเลนก็เริ่มรู้สึกกลัวและสติแตก น้ำตาของเธอไหลหลั่งออกมา

ขณะที่เมเดลีนกำลังส่งเจเรมี่กลับบ้าน เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากท่านปู่ เธอเหยียบคันเร่งเพื่อเร่งความเร็ว เมื่อพวกเขาไปถึงทางเข้าคฤหาสน์ เธอสังเกตเห็นได้ว่ามีรถตู้เพิ่งขับออกไป

เมเดลีนพาเจเรมี่กลับเข้าไปในบ้าน และพบว่าผู้อาวุโสล้มลงอยู่กับพื้นพร้อมกับรถเข็นของเขาที่คว่ำอยู่ที่พื้น

“คุณปู่คะ!” เธอวิ่งไปหาเขาด้วยความเป็นห่วง “คุณปู่ โอเคไหมคะ คุณปู่? คุณปู่คะ!”

“ช่วยด้วย ใครก็ได้?! ช่วยด้วย...”

ท่านปู่เปล่งเสียงออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแออย่างมาก “คา... ช่วยเธอด้วย…”

เมเดลีนเข้าใจว่าท่านกำลังหมายถึงคาเลน

เธอเรียกรถฉุกเฉินให้มารับผู้อาวุโสไปยังโรงพยาบาล ไม่นานหลังจากนั้น วินส์ตันก็ปรากฏตัวขึ้น

หลังจากผ่านกล้องวงจรปิดของทางเข้าหลักมาแล้ว วินส์ตันยังคงเดินไปเดินมาด้วยความรู้สึกกังวลอย่างมาก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ