เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 755

เมื่อจ้องมองไปที่นัยน์ตาสุกใสดุจดอกท้อที่เปล่งประกายแวววับอย่างมีความหวัง แต่ก็เจือความกังวลเล็กน้อย เมเดลีนก็ตอบอย่างใจเย็นว่า “มาเดิมพันกันว่าชะตากรรมของเราจะจบลงที่นี่ หรือว่ามันตั้งใจอยากให้พวกเราไปต่อ”

'อยากให้พวกเราไปต่อ'

คำพูดทั้งหกจุดประกายความสุขที่ไม่เหมือนใครในดวงตาของเจเรมี่

เธอให้โอกาสเขา!

“เราจะเดิมพันยังไงล่ะ ลินนี่?” เขามั่นใจขณะถามอย่างใจร้อน

อย่างไรก็ตาม เขามั่นใจว่าพวกเขาถูกกำหนดมาแล้ว

เขารู้สึกเบิกบานเมื่อได้ยินเมเดลีนพูด “เราจะกลับเอง ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป ถ้าเราจัดการพบกันที่ทางเข้าโรงแรมภายในเวลาไม่ถึงห้านาที ฉันจะถือว่าเรายังถูกลิขิตให้อยู่ด้วยกัน”

"โอเคได้" เจเรมี่รีบตกลง

ขณะออกจากร้านขนมหวาน เขาจ้องมองเธออย่างไม่เต็มใจนัก “ขอกอดคุณอีกครั้งได้ไหม ลินนี่?”

“อะไรกัน? กลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีกงั้นเหรอ?” เมเดลีนล้อเลียน

“แน่นอนว่าไม่” เจเรมี่ปฏิเสธ เหตุผลเดียวที่เขารู้สึกอยากกอดเธอ เพราะการสนทนาของเธอกับเอวา

เขาใช้เวลาทุกช่วงเวลาในตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพื่อรักคนคนนี้ที่มีความสำคัญต่อเขาที่สุดบนโลกใบนี้

“ถ้าอย่างนั้นเราจะไปตามทางของตัวเอง แล้วโชคชะตาจะนำทางเรา” จากนั้นเมเดลีนก็หันไปอย่างเย็นชาโดยไม่ให้โอกาสเจเรมี่ได้เหลือบมองอีก

เมื่อมองดูเธอเดินจากไป ดวงตาของเจเรมี่ก็เต็มไปด้วยความอบอุ่น “เราจะได้เจอกันอีกแน่นอน ลินนี่”

เมื่อเดินไปที่หัวมุมถนน เมเดลีนก็เรียกแท็กซี่ เธอเหลือบมองไปยังจุดที่พวกเขาแยกจากกันก่อนจะขึ้นรถ โดยตระหนักว่าเจเรมี่ไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว

‘เราจะยังมีโอกาสได้เริ่มต้นใหม่หรือไม่ขึ้นอยู่กับเรื่องนี้ เจเรมี่’ เธอคิดกับตัวเองก่อนจะขึ้นรถอย่างแน่วแน่

เมเดลีนรู้สึกประหม่าตลอดทางที่กลับไปยังโรงแรม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ