บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 766

“ฉันเกลียดผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้วล่ะ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะร่วมมือกับอีวอนยัยสารเลวนั่นเพื่อลักพาตัวฉัน!” คาเลนเม้มริมฝีปากด้วยความไม่พอใจก่อนจะหันไปยิ้มให้เจเรมี่ “ฉันดีใจที่เห็นลูกเลือกผู้หญิงที่ใช่ เจเรมี่! เฟลิซิตี้เป็นเด็กผู้หญิงที่ดีที่สุด จากนี้ไปลูกต้องตัดเมเดลีนให้ขาดเลยนะ!”

“เมเดลีน? เธอชื่อเอวลีนไม่ใช่เหรอ?” เจเรมี่กำลังสับสน

“ชื่อของเธอเคยเป็นเมเดลีน แต่นั่นคือตอนที่เธอถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวครอว์ฟอร์ด ครอว์ฟอร์ด นั่นคือครอบครัวที่เต็มไปด้วยคนชั่วร้าย โดยเฉพาะเมเรดิธ ครอบครัวของเราต้องเจอเรื่องเลวร้ายอะไรแบบนี้ได้ยังไง? ฉันคิดไม่ถึงเลย!”

คาเลนพูดออกมาด้วยความรังเกียจ เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง เธอพบว่าเฟลิซิตี้ขมวดคิ้ว หน้าของหล่อนซีดไป ดูเหมือนหล่อนจะครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ จากนั้นคาเลนกล่าวต่อว่า “คุณอาจไม่รู้เรื่องนี้ เฟลิซิตี้ แต่เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด นั้นแย่กว่าเมเดลีนมาก!”

“เมเรดิธอาจดูเชื่อฟังในสายตาของใครหลาย ๆ คน แต่เธอน่ารังเกียจและเลวทรามจริง ๆ เธอไม่มีศีลธรรมเลย แถมยังฆ่าคนด้วย! ดีที่หล่อนตายไปแล้ว คนอย่างเธออยู่ไปก็เปลืองออกซิเจน”

“อย่างนั้นเหรอคะ?” เมเรดิธยิ้มเบา ๆ เธอข่มความโกรธเอาไว้

คาเลนพยักหน้าอย่างมั่นใจ “เจเรมี่โชคร้ายมากที่ได้พบกับผู้หญิงที่น่ากลัวขนาดนั้นมาก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกโล่งใจที่เขาได้พบกับผู้หญิงที่วิเศษอย่างคุณนะ เฟลิซิตี้ ฉันแน่ใจว่าครอบครัวของเราจะดีขึ้นเมื่อคุณได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน”

ขณะที่เธอรู้สึกไม่พอใจ เมเรดิธก็โล่งใจที่เธอกำลังจะกลายเป็นภรรยาของเจเรมี่อย่างเป็นทางการ เธอไม่อยากรออีกต่อไป เธอดึงแขนเสื้อของเจเรมี่ด้วยคำพูดที่ดูสุภาพ “มันยังเช้าอยู่ เจเรมี่ ถ้าอย่างนั้นเราไปจดทะเบียนกันที่ที่ว่าการของเมืองกันเลยดีไหม?”

เมื่อมองไปที่เธอ จิตใจของเจเรมี่ก็คิดถึงคำพูดของเมเดลีนที่บอกเขาบนเที่ยวบินนั้น

“เป็นอะไรไป เจเรมี่? ไม่อยากแต่งงานกับฉันเหรอคะ?” เมเรดิธแสร้งทำเป็นผิดหวัง

เจเรมี่ยิ้มจาง ๆ “มันจะเป็นแบบนั้นไปได้อย่างไรล่ะ? ไปกันเถอะ"

"ไปกันค่ะ!" เมเรดิธยิ้มอย่างเบิกบาน

เมื่อเห็นเจเรมี่ขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปรับใบสูติบัตรของเขา เฟลิซิตี้จึงถือโอกาสมอบเช็คมูลค่า 200,000 ดอลลาร์ ให้แก่คาเลน “ตอนนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ป้าคาเลนคะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเป็นลูกสะใภ้ของใครบางคน ดังนั้นโปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะคะ หากฉันทำผิดพลาดประการใด”

คาเลนแสร้งทำเป็นไม่เต็มใจขณะที่เธอรับเช็ค “คุณเป็นเด็กดีมากเฟลิซิตี้ ครั้งนี้เจเรมี่โชคดีจริง ๆ”

เมเรดิธเย้ยหยันในใจ โอ้ เธอกำลังจะสร้างหายนะเมื่อเธอแต่งงานเข้าไปในครอบครัวนี้! เธอจะทำให้ชีวิตของคาเลนตกนรกทั้งเป็น!

เมเดลีนไปหาเจเรมี่ทันทีที่เธอออกจากโรงพยาบาล เธอเพิ่งมาถึงวิลล่าเมื่อเห็นเจเรมี่และเฟลิซิตี้นั่งรถออกไปด้วยรถคันเดียวกัน

“เจเรมี่” เธอเรียกเขาด้วยรอยยิ้ม

เจเรมี่งุนงงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่จ้องมองเมเดลีนก่อนจะเปิดปากพูด “คุณเปลี่ยนชุดเหรอ?”

“ชุดเมื่อกี้ดูไม่เหมาะสม เพราะงั้นชุดนี้จึงดูดีกว่า ไปจดทะเบียนกันเถอะ”

"ไปกัน" เจเรมี่หันกลับมาและเขาจับมือของเมเดลีนไว้ พลางประสานนิ้วของพวกเขาเข้าหากัน

มืออุ่นของเจเรมี่อยู่ในมือของเธอ และเมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อสัมผัสมือเขา ฉากนี้ทำให้เธอนึกถึงความรู้สึกครั้งแรกที่พวกเขาก้าวเข้ามาที่นี่เมื่อหลายปีก่อน

ตอนนี้เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น พวกเขาก็วิ่งวนเป็นวงกลมเพียงเพื่อเป็นอีกครึ่งหนึ่งของกันและกัน

เมื่อเมเรดิธกลับจากที่จอดรถไปยังทางเข้าที่ว่าการของเมืองแล้วไม่พบเจเรมี่ ขณะที่เธอกำลังจะโทรหาเขา เธอก็เห็นเจเรมี่เดินออกจากออฟฟิศพร้อมกับผู้หญิงอีกคนซึ่งจับมือกับเขาอยู่

เมื่อมองดูอย่างละเอียดแล้ว เมเรดิธก็พบว่าผู้หญิงคนนั้น คือ เมเดลีน