“ฉันเกลียดผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้วล่ะ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะร่วมมือกับอีวอนยัยสารเลวนั่นเพื่อลักพาตัวฉัน!” คาเลนเม้มริมฝีปากด้วยความไม่พอใจก่อนจะหันไปยิ้มให้เจเรมี่ “ฉันดีใจที่เห็นลูกเลือกผู้หญิงที่ใช่ เจเรมี่! เฟลิซิตี้เป็นเด็กผู้หญิงที่ดีที่สุด จากนี้ไปลูกต้องตัดเมเดลีนให้ขาดเลยนะ!”
“เมเดลีน? เธอชื่อเอวลีนไม่ใช่เหรอ?” เจเรมี่กำลังสับสน
“ชื่อของเธอเคยเป็นเมเดลีน แต่นั่นคือตอนที่เธอถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวครอว์ฟอร์ด ครอว์ฟอร์ด นั่นคือครอบครัวที่เต็มไปด้วยคนชั่วร้าย โดยเฉพาะเมเรดิธ ครอบครัวของเราต้องเจอเรื่องเลวร้ายอะไรแบบนี้ได้ยังไง? ฉันคิดไม่ถึงเลย!”
คาเลนพูดออกมาด้วยความรังเกียจ เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง เธอพบว่าเฟลิซิตี้ขมวดคิ้ว หน้าของหล่อนซีดไป ดูเหมือนหล่อนจะครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ จากนั้นคาเลนกล่าวต่อว่า “คุณอาจไม่รู้เรื่องนี้ เฟลิซิตี้ แต่เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด นั้นแย่กว่าเมเดลีนมาก!”
“เมเรดิธอาจดูเชื่อฟังในสายตาของใครหลาย ๆ คน แต่เธอน่ารังเกียจและเลวทรามจริง ๆ เธอไม่มีศีลธรรมเลย แถมยังฆ่าคนด้วย! ดีที่หล่อนตายไปแล้ว คนอย่างเธออยู่ไปก็เปลืองออกซิเจน”
“อย่างนั้นเหรอคะ?” เมเรดิธยิ้มเบา ๆ เธอข่มความโกรธเอาไว้
คาเลนพยักหน้าอย่างมั่นใจ “เจเรมี่โชคร้ายมากที่ได้พบกับผู้หญิงที่น่ากลัวขนาดนั้นมาก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกโล่งใจที่เขาได้พบกับผู้หญิงที่วิเศษอย่างคุณนะ เฟลิซิตี้ ฉันแน่ใจว่าครอบครัวของเราจะดีขึ้นเมื่อคุณได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน”
ขณะที่เธอรู้สึกไม่พอใจ เมเรดิธก็โล่งใจที่เธอกำลังจะกลายเป็นภรรยาของเจเรมี่อย่างเป็นทางการ เธอไม่อยากรออีกต่อไป เธอดึงแขนเสื้อของเจเรมี่ด้วยคำพูดที่ดูสุภาพ “มันยังเช้าอยู่ เจเรมี่ ถ้าอย่างนั้นเราไปจดทะเบียนกันที่ที่ว่าการของเมืองกันเลยดีไหม?”
เมื่อมองไปที่เธอ จิตใจของเจเรมี่ก็คิดถึงคำพูดของเมเดลีนที่บอกเขาบนเที่ยวบินนั้น
“เป็นอะไรไป เจเรมี่? ไม่อยากแต่งงานกับฉันเหรอคะ?” เมเรดิธแสร้งทำเป็นผิดหวัง
เจเรมี่ยิ้มจาง ๆ “มันจะเป็นแบบนั้นไปได้อย่างไรล่ะ? ไปกันเถอะ"
"ไปกันค่ะ!" เมเรดิธยิ้มอย่างเบิกบาน
เมื่อเห็นเจเรมี่ขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปรับใบสูติบัตรของเขา เฟลิซิตี้จึงถือโอกาสมอบเช็คมูลค่า 200,000 ดอลลาร์ ให้แก่คาเลน “ตอนนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ป้าคาเลนคะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเป็นลูกสะใภ้ของใครบางคน ดังนั้นโปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะคะ หากฉันทำผิดพลาดประการใด”
คาเลนแสร้งทำเป็นไม่เต็มใจขณะที่เธอรับเช็ค “คุณเป็นเด็กดีมากเฟลิซิตี้ ครั้งนี้เจเรมี่โชคดีจริง ๆ”
เมเรดิธเย้ยหยันในใจ โอ้ เธอกำลังจะสร้างหายนะเมื่อเธอแต่งงานเข้าไปในครอบครัวนี้! เธอจะทำให้ชีวิตของคาเลนตกนรกทั้งเป็น!
เมเดลีนไปหาเจเรมี่ทันทีที่เธอออกจากโรงพยาบาล เธอเพิ่งมาถึงวิลล่าเมื่อเห็นเจเรมี่และเฟลิซิตี้นั่งรถออกไปด้วยรถคันเดียวกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...