เมเดลีนรีบเดินไปที่โต๊ะและหยิบคอมพิวเตอร์ขึ้นมา
เฟลิเป้มองดูปฏิกิริยาที่ตื่นเต้นของเมเดลีนและหัวเราะอย่างเฉยเมย
“ผมเคยพูดไปแล้ว ว่าผมจะไม่ทำอะไรที่ทำให้คุณต้องเจ็บปวด ตอนนี้คุณเห็นหรือยัง?”
เมเดลีนมองดูร่างเล็ก ๆ ที่มีชีวิตชีวาและร่าเริงสดใสซึ่งแสดงอยู่ในวิดีโอกล้องวงจรปิด ขณะที่น้ำตาของเธอก็ไหลออกมา อารมณ์ของเธอในขณะนี้หาใดเปรียบไม่ได้เลย
“เฟลิเป้ วิทแมน นี่มันคือที่ไหน?!” เธอถามกดดันเขา
อย่างไรเสียเฟลิเป้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะบอกเธออยู่แล้ว เขาเดินไปหาเธอและยกมือขึ้น ทันทีที่นิ้วเรียวของเขาแตะแก้มของเมเดลีน เธอก็สะบัดหน้าหลบทันที
เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ รอยยิ้มที่มืดมนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “คุณยังจำเรื่องที่คุณสัญญากับผมในตอนนั้นได้ไหม? คุณบอกว่าจะพาลิเลียนตามผมกลับไปที่เมืองเอฟ เพื่อใช้ชีวิตที่สงบสุขหลังจากการแก้แค้นของเธอ ผมรอวันนั้นมาตลอด แต่คุณก็ผิดสัญญา”
เมเดลีนมองเข้าไปในดวงตาสีดำของเฟลิเป้อย่างตรงไปตรงมา “ใจคุณรู้ดีที่สุด ว่าทำไมสิ่งต่าง ๆ ถึงเป็นแบบนี้”
“หึ” เฟลิเป้หัวเราะเยาะ “ผมทำเพื่อคุณมามากพอแล้ว”
“คุณทำเพื่อตัวเอง คุณแค่ไม่อยากแพ้เจเรมี่” เมเดลีนจ้องไปยังชายผู้ที่ค่อย ๆ มีสีหน้าเศร้าหมองด้วยความผิดหวัง “ตอนแรกฉันอยากใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกับคุณจริง ๆ และนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันยอมให้ลิเลียนเรียกคุณว่าพ่อ แต่คุณทำให้ฉันแปลกใจและผิดหวังจริง ๆ”
สีหน้าของเฟลิเป้เย็นชาลงทันทีหลังจากฟังคำพูดของเมเดลีน แม้แต่สายตาของเขาก็เปลี่ยนไป
“เฟลิเป้ คุณจะบอกฉันได้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน?” เมเดลีนถาม ขณะชี้ไปที่วิดีโอบนหน้าจอคอมพิวเตอร์
เฟลิเป้เหลือบดวงตาเย็นเยียบของเขาขึ้นเล็กน้อย “ผมบอกก็ได้ แต่ก่อนอื่น คุณต้องตามผมกลับไปที่เมืองเอฟ และเป็นผู้หญิงของผม แล้วก็ห้ามเจอกับเจเรมี่อีก”
เมเดลีนไม่สามารถยอมรับคำขอดังกล่าวได้อย่างแน่นอน “เฟลิเป้ ถ้าคุณยืนกรานที่จะอยู่กับฉันเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคุณยังเด็ก ฉันก็บอกคุณแล้วว่า ฉันไม่เคยเจอคุณมาก่อนจริง ๆ ฉันใช้เวลาอยู่กับเจเรมี่ที่เอพริลฮิลล์ตอนฉันอายุสิบขวบเท่านั้น”
เฟลิเป้ขมวดคิ้วแน่น "คุณนั่นแหละ ผมจะไม่มีวันลืมเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีลักยิ้มน่ารักทั้งสองข้างเวลาเธอยิ้มได้หรอก”
“มีผู้หญิงจำนวนมากบนโลกนี้ที่มีลักยิ้มเหมือนฉัน เคธี่เองก็มีลักยิ้มเหมือนกันเวลาเธอยิ้ม แล้วแบบนี้มันหมายความว่าไง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...