บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 818

เธอได้ยินเสียงแผ่ว ๆ ของเฟลิเป้ทางโทรศัพท์ “มีบางเกิดขึ้นกับลิเลียน”

ท่าทีของเมเดลีนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “มีบางอย่างเกิดขึ้นกับลิเลียนงั้นเหรอ? คุณหมายความว่ายังไง?!”

“ลิเลียนบังเอิญสะดุดและหัวฟาดพื้น เธอเลือดออกอย่างหนัก ผมเพิ่งจะส่งเธอไปที่โรงพยาบาลรอยัลเพื่อทำการรักษา” เฟลิเป้กล่าวอย่างใจเย็น หลังจากนั้น เขาก็ถามว่า “คุณอยู่กับเจเรมี่ใช่ไหม?”

“ฉันไม่ได้อยู่กับเขา ฉันจะจองตั๋วและบินกลับไปยังประเทศเอฟเดี๋ยวนี้!”

เจเรมี่ออกมาจากห้องประชุมและเห็นเมเดลีนกำลังวิ่งไปที่ลิฟต์ สายตาของเขามืดมนขณะที่เขามีท่าทีอิจฉา “คุณดูอยากจะพบเขาใจจะขาดหลังจากที่เพิ่งจะโทรคุยกัน เอวลีน ในอดีตคุณห่วงผมขนาดนี้ไหม?”

เมเดลีนขึ้นไฟลท์ข้ามคืนเพื่อรีบกลับไปยังประเทศเอฟ

เมื่อเธอมาถึงที่โรงพยาบาล ลิเลียนกำลังถูกแอดมิตในห้องฉุกเฉินเพื่อสังเกตอาการเพิ่มเติม

เมเดลีนจ้องมองใบหน้าที่เหมือนตุ๊กตาผ่านหน้าต่างกระจก ภาพที่เธอเห็นทำให้เธอใจสลาย

คนใช้อ้างว่าลิเลียนกำลังเล่นสนุกด้วยตัวเองในตอนที่เธอบังเอิญล้มหัวฟาดพื้น แต่เมเดลีนไม่เชื่อ

‘นี่ต้องเป็นการเตือนจากเฟลิเป้แน่’

‘เขาพยายามที่จะเตือนฉันไม่ให้มีแรงกระตุ้นเพื่อที่จะบอกความจริงกับคนอื่น ๆ ไม่อย่างนั้น คนที่จะได้รับบาดเจ็บก็คือ ลิเลียน’

เมเดลีนนั่งลงบนเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า เธอหมดกำลังใจ

ทันใดนั้น ร่างกายที่สูงโปร่งของเฟลิเป้ก็เข้ามาหาเธอ เธอรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนกับภูเขาขนาดมหึมาที่กดดันให้เธออยู่ในจุดที่เธอหายใจไม่ออก

เธอนึกไม่ออกว่าจะต้องทนกับวันที่น่าหวาดกลัวเช่นนี้ไปอีกนานแค่ไหน

เฟลิเป้เดินเข้ามาหาเธอ “ลิเลียนพ้นขีดอันตรายแล้ว ที่จริง คุณไม่ต้องตั้งใจที่จะกลับมาที่นี่ก็ได้”

เมเดลีนจ้องเขาด้วยท่าที่อ่อนโยนและค่อย ๆ ลุกขึ้น “ตอนนี้ คนที่กำลังนอนอยู่ข้างในนั้นคือลูกแท้ ๆ ของฉันที่ฉันอุ้มท้องเธอถึงสิบเดือน นายคิดว่าฉันจะสามารถอยู่ที่เกลนเดลและไม่สนใจเรื่องพวกนี้ได้งั้นเหรอ?”

สายตาที่เคร่งขรึมและเฉียบคมของเมเดลีนจับจ้องกับสายตาที่ลึกลับและคาดเดาไม่ได้ของเฟลิเป้

‘นายอ้างว่าไม่อยากทำให้ฉันอยู่ในจุดที่ยากลำบาก แต่ท่าทางของนายไม่ได้เป็นแบบที่พูดเลย’

เมเดลีนมองไปที่เด็กหญิงตัวน้อยในห้องฉุกเฉินขณะที่กำมือขึ้นเป็นหมัด ในที่สุด เธอก็มุ่งหน้ากลับบ้าน

เมเดลีนอยู่ที่ประเทศเอฟเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์จนกระทั่งลิเลียนฟื้นฟูอย่างเต็มที่ ก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับไปยังเกลนเดลพร้อมกับเฟลิเป้

ที่จริงแล้ว เธอไม่อยากกลับไปเร็วเช่นนี้เพราะเธออยากจะดูแลลิเลียน อย่างไรก็ตาม เฟลิเป้ยืนกรานที่จะให้เธอกลับไปที่เกลนเดลพร้อมกับเขา เพื่อเห็นแก่ความปลอดภัยของลิเลียน เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นเหลืออีกแล้ว

เธอขึ้นเครื่องสามชั่วโมง หลังจากนั้นจึงเดินทางต่อโดยรถยนต์ เมเดลีนจึงเริ่มรู้สึกคลื่นไส้

รถหยุดลงและเมเดลีนก็รีบไปยังถังขยะก่อนจะอาเจียนออกมา เฟลิเป้เป็นห่วงเธอ เขาเข้าไปหาเธอและลูบหลังของเธออย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไรใช่ไหม? อยากจะไปโรงพยาบาลหรือเปล่า?”

“ไม่จำเป็น” เมเดลีนปฏิเสธเขาโดยสิ้นเชิง ในตอนที่เธออยากจะหลบมือของเฟลิเป้ โครงร่างสองเส้นก็ปรากฎต่อสายตาเธอ

หลังจากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงของเจเรมี่ที่จับความสนใจของทุก ๆ คน...