เธอมองมาที่เขาและไม่ตอบโต้อะไร ในทางตรงกันข้าม เธอกลับจับมือเขาและหลับตาลง
“เจเรมี่…”
เมเดลีนเรียกชื่อของเขาออกมาอย่างแผ่วเบา แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น เจเรมี่ก็ประกบริมฝีปากของเขาแนบกับเธอโดยที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเริ่มสับสน
สมองของเธอว่างเปล่า
เธอจำไม่ได้ว่าเธอจบลงบนเตียงกับผู้ชายคนนั้นได้อย่างไร
เจเรมี่จูบเธอทั่วทั้งใบหน้า และเมื่อเขากำลังจะถอดเสื้อผ้าของเมเดลีน เขาก็เห็นเธอสวมเปลือกหอยหลากสีไว้ที่คอของเธอเหมือนกับมันเป็นสร้อยคอ
หัวใจของเจเรมี่เริ่มเต้นผิดปกติ จากนั้นเขาก็จูบเปลือกหอยนั้นอย่างซาบซึ้ง
แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีเตียงที่นุ่มสบาย แต่สำหรับเจเรมี่ การอยู่กับเมเดลีนในห้องเล็กและเรียบง่ายก็เกินพอแล้ว
วันรุ่งขึ้น เมเดลีนตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของเจเรมี่ ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวในทันที
เธอจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้และเธอก็เริ่มตื่นตระหนก
เกิดอะไรขึ้นกับเธอเมื่อคืนนี้?
เธอดื่มด่ำในอ้อมกอดของเขาราวกับว่าเธอตกอยู่ในภวังค์
เธอสัมผัสท้องของเธอโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าเด็กจะอายุได้สามเดือน แต่ทารกในครรภ์ก็ยังไม่แข็งแรงนัก
บางทีเธออาจจะคิดมาก แต่เมเดลีนรู้สึกปวดท้อง
เจเรมี่ตื่นจากความฝันอันแสนหวาน และเมื่อเขาไม่เห็นเมเดลีน เขาก็เริ่มตื่นตระหนก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...